tron

tron (język polski)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: [trɔ̃n], AS: [trõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fotel lub podobny mebel przeznaczony dla monarchów lub hierarchów kościelnych; zob. też tron w Wikipedii

(1.2) przen. stanowisko monarchy w danym kraju

(1.3) teol. w lm: według klasyfikacji Pseudo-Dionizego Areopagity trzeci chór anielski; zob. też trony w Wikipedii

(1.4) żart. sedes, muszla klozetowa

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tron	trony
dopełniacz	tronu	tronów
celownik	tronowi	tronom
biernik	tron	trony
narzędnik	tronem	tronami
miejscownik	tronie	tronach
wołacz	tronie	trony

przykłady:

(1.1) Król zasiadł na tronie i zamyślił się.

(1.2) W XV wieku tron Polski należał do Jagiellonów.

(1.3) Razem z tronami i cherubinami serafini przebywają przed Bogiem w światłości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) siedzieć na tronie

(1.2) tron Polski / polski / Francji / francuski / … • objąć tron • wstąpić na tron • tron królewski / cesarski / papieski

synonimy:

(1.2) państwo, władztwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. detronizacja ż, intronizacja ż, tronowanie n

czas. tronować ndk., detronizować ndk., intronizować ndk.

przym. tronowy

związki frazeologiczne:

sojusz ołtarza i tronu • tron Piotrowy

etymologia:

franc. trône < łac. thronus < gr. θρόνος (thrónos)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) throne; (1.2) throne
• arabski: (1.1) عرش
• baskijski: (1.1) tronu, jargoi; (1.2) tronu
• białoruski: (1.1) прастол m
• chorwacki: (1.1) prijestolje n
• czeski: (1.1) trůn m
• duński: (1.1) trone w
• esperanto: (1.1) trono
• grenlandzki: (1.1) issiavissaarsuaq
• gudźarati: (1.1) ગાદી ż (gādī)
• hiszpański: (1.1) trono m; (1.2) trono m; (1.4) trono m
• interlingua: (1.1) throno
• kataloński: (1.1) tron m
• łaciński: (1.1) thronus m, sedes ż
• niemiecki: (1.1) Thron m
• nowogrecki: (1.1) θρόνος m; (1.2) θρόνος m
• portugalski: (1.1) trono m
• rosyjski: (1.1) престол m
• rumuński: (1.1) tron n
• słowacki: (1.1) trón m
• tybetański: (1.1) ཁྲི
• ukraiński: (1.1) трон m; (1.2) престол m, трон m
• włoski: (1.1) trono m; (1.2) trono m; (1.3) troni lm m

źródła:

tron (język chorwacki)

tron (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prijestol, prijestolje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) tron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. trono

czas. troni, detronigi, surtronigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (język kataloński)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɾɔn]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tron

odmiana:

(1.1) lp tron; lm trons

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (język rumuński)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: /tron/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) tron

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un tron	niște tronuri
	określona	tronul	tronurile
D. / C.	nieokreślona	unui tron	unor tronuri
	określona	tronul	tronurile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. trône

uwagi:

źródła: