tynktura

tynktura (język polski)

wymowa:

IPA: [tɨ̃ŋkˈtura], AS: [tỹŋktura], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) herald. barwa używana w heraldyce do wypełniania pól i godeł; zob. też tynktura (heraldyka) w Wikipedii

(1.2) farm. lecznicza nalewka alkoholowa, eterowa, ewentualnie wodna, zrobiona na podstawie składników roślinnych lub zwierzęcych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tynktura	tynktury
dopełniacz	tynktury	tynktur
celownik	tynkturze	tynkturom
biernik	tynkturę	tynktury
narzędnik	tynkturą	tynkturami
miejscownik	tynkturze	tynkturach
wołacz	tynkturo	tynktury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tinctura

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tincture
• esperanto: (1.1) heraldika koloro
• francuski: (1.1) couleur
• hiszpański: (1.1) esmalte
• niemiecki: (1.1) Tinktur ż
• węgierski: (1.1) borítás

źródła: