uwodzić

uwodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈvɔd͡ʑit͡ɕ], AS: [uvoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) porywać, ujmować kogoś czymś; czarować, oczarować kogoś; pot. podrywać kogoś

(1.2) niepostrzeżenie, skrycie oszukiwać, mamić; wpływać na kogoś

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		uwodzić
czas teraźniejszy		uwodzę	uwodzisz	uwodzi	uwodzimy	uwodzicie	uwodzą
czas przeszły	m	uwodziłem	uwodziłeś	uwodził	uwodziliśmy	uwodziliście	uwodzili
	ż	uwodziłam	uwodziłaś	uwodziła	uwodziłyśmy	uwodziłyście	uwodziły
	n	uwodziłom	uwodziłoś	uwodziło
tryb rozkazujący		niech uwodzę	uwódź	niech uwodzi	uwódźmy	uwódźcie	niech uwodzą
pozostałe formy czas przyszły m będę uwodził, będę uwodzić będziesz uwodził, będziesz uwodzić będzie uwodził, będzie uwodzić będziemy uwodzili, będziemy uwodzić będziecie uwodzili, będziecie uwodzić będą uwodzili, będą uwodzić ż będę uwodziła, będę uwodzić będziesz uwodziła, będziesz uwodzić będzie uwodziła, będzie uwodzić będziemy uwodziły, będziemy uwodzić będziecie uwodziły, będziecie uwodzić będą uwodziły, będą uwodzić n będę uwodziło, będę uwodzić będziesz uwodziło, będziesz uwodzić będzie uwodziło, będzie uwodzić czas zaprzeszły m uwodziłem był uwodziłeś był uwodził był uwodziliśmy byli uwodziliście byli uwodzili byli ż uwodziłam była uwodziłaś była uwodziła była uwodziłyśmy były uwodziłyście były uwodziły były n uwodziłom było uwodziłoś było uwodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego uwodzono tryb przypuszczający m uwodziłbym, byłbym uwodził uwodziłbyś, byłbyś uwodził uwodziłby, byłby uwodził uwodzilibyśmy, bylibyśmy uwodzili uwodzilibyście, bylibyście uwodzili uwodziliby, byliby uwodzili ż uwodziłabym, byłabym uwodziła uwodziłabyś, byłabyś uwodziła uwodziłaby, byłaby uwodziła uwodziłybyśmy, byłybyśmy uwodziły uwodziłybyście, byłybyście uwodziły uwodziłyby, byłyby uwodziły n uwodziłobym, byłobym uwodziło uwodziłobyś, byłobyś uwodziło uwodziłoby, byłoby uwodziło imiesłów przymiotnikowy czynny m uwodzący, nieuwodzący ż uwodząca, nieuwodząca uwodzące, nieuwodzące n uwodzące, nieuwodzące imiesłów przymiotnikowy bierny m uwodzony, nieuwodzony uwodzeni, nieuwodzeni ż uwodzona, nieuwodzona uwodzone, nieuwodzone n uwodzone, nieuwodzone imiesłów przysłówkowy współczesny uwodząc, nie uwodząc rzeczownik odczasownikowy uwodzenie, nieuwodzenie

przykłady:

(1.1) Pan Jan uwodzi tylko mężatki.

(1.2) Dał się uwieść pozorom.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) podrywać, kokietować

(1.2) zwodzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uwodzicielstwo n, uwodziciel m, uwodzicielka ż, uwiedzenie n, uwodzenie n

czas. wodzić, uwieść dk.

przym. uwodzicielski

przysł. uwodzicielsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seduce
• duński: (1.1) lokke, forføre
• esperanto: (1.1) delogi; (1.2) delogi
• francuski: (1.1) séduire
• galicyjski: (1.1) seducir
• hiszpański: (1.1) seducir, atraer
• islandzki: (1.1) tæla
• kataloński: (1.1) seduir
• niemiecki: (1.1) verfūhren
• portugalski: (1.1) seduzir
• rosyjski: (1.1) соблазнять, обольщать
• szwedzki: (1.1) förföra

źródła: