vertex

vertex (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szczyt, najwyższy punkt

(1.2) geom. wierzchołek (np. wielokąta, wielościanu, grafu)

odmiana:

(1) lp vertex; lm vertices lub vertexes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vertex → szczyt < łac. vertere → obrócić

uwagi:

źródła:

vertex (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wir

(1.2) szczyt, wierzchołek

(1.3) biegun

(1.4) przen. głowa

(1.5) przen. najwyższa władza

odmiana:

(1.1-5) vertex, verticis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vertex	verticēs
dopełniacz	verticis	verticum
celownik	verticī	verticibus
biernik	verticem	verticēs
ablatyw	vertice	verticibus
wołacz	vertex	verticēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) in verticem → pionowo • a vertice → z góry

(1.3) austrinus vertex → biegun południowy

(1.4) vertice raso → z ogoloną głową

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. verso, verto

rzecz. versus m

przyim. versus

przym. verticalis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: