vespermanĝi

vespermanĝi (esperanto)

morfologia:

vesper•manĝ•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) kulin. wieczerzać, jeść kolację

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	vespermanĝas	vespermanĝanta	vespermanĝata
pasinta	vespermanĝis	vespermanĝinta	vespermanĝita
venonta	vespermanĝos	vespermanĝonta	vespermanĝota
kondicionalo	vespermanĝus
imperativo	vespermanĝu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vespermanĝo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: