violin

violin (język angielski)

violin (1.1)

wymowa:

IPA: /ˌvaɪəˈlɪn/, SAMPA: /vaI@lIn/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) muz. skrzypce

odmiana:

(1.1) lp violin; lm violins

przykłady:

(1.1) I want to learn to play the violin. → Chciałbym nauczyć się grać na skrzypcach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. violinist

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. violino

uwagi:

źródła:

violin (język duński)

en violin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. skrzypce

odmiana:

(1.1) en violin, violinen, violiner, violinerne

przykłady:

(1.1) Siden barokken har violinen været et af de vigtigste instrumenter indenfor klassisk musik. → Od czasów baroku skrzypce są jednym z najważniejszych instrumentów w muzyce klasycznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. violinist, violinistinde

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. violino

uwagi:

źródła:

violin (język szwedzki)

violin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. skrzypce

odmiana:

(1.1) en violin, violinen, violiner, violinerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) violinklav

synonimy:

(1.1) fiol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. violinist

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: