wapień

wapień (język polski)

wapień (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvapʲjɛ̇̃ɲ], AS: [vapʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. skała osadowa pochodzenia organicznego lub chemicznego zbudowana z węglanu wapnia; zob. też wapień w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wapień	wapienie
dopełniacz	wapienia	wapieni
celownik	wapieniowi	wapieniom
biernik	wapień	wapienie
narzędnik	wapieniem	wapieniami
miejscownik	wapieniu	wapieniach
wołacz	wapieniu	wapienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wapień krystaliczny / pelitowy / krynoidowy / koralowy / rafowy / numulitowy / litotamniowy / diploporowy / oolitowy / podstawowy / cechsztyński / dębnicki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) skała

hiponimy:

(1.1) mikryt, dismikryt, biomikryt, biosparyt, oomikryt, oosparyt, pelmikryt, pelsparyt, intramikryt, intrasparyty, biolit, kreda

holonimy:

meronimy:

(1.1) węglan wapnia, kalcyt, aragonit

wyrazy pokrewne:

rzecz. wapiennik m, wapń m, wapno n, wapnowanie n, powapnowanie n, wapniak m, wapniara ż, Wapnica ż, Wapniarka ż, Wapienno n

czas. wapnować ndk., powapnować dk.

przym. wapienny, wapnisty, wapniowy

przysł. wapiennie, wapniście, wapniowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: wapń

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) limestone
• baskijski: (1.1) kareharri
• bułgarski: (1.1) варовик m, варовник m
• czeski: (1.1) vápenec m
• duński: (1.1) kalksten w
• esperanto: (1.1) kalkoŝtono
• fiński: (1.1) kalkkikivi
• galicyjski: (1.1) calcaria ż
• hiszpański: (1.1) caliza ż
• nowogrecki: (1.1) ασβεστόλιθος m
• słowacki: (1.1) vápenec m
• szwedzki: (1.1) kalksten w
• ukraiński: (1.1) вапняк m

źródła: