weryfikacja
weryfikacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sprawdzenie zgodności z prawdą
- (1.2) sprawdzenie kwalifikacji czy przydatności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sprawdzenie
- (1.2) lustracja, przejrzenie, sprawdzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. weryfikator mos, zweryfikowanie n
- czas. weryfikować ndk., zweryfikować dk.
- przym. weryfikacyjny, weryfikowalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. vérification[1] < łac. verifico
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) verification; (1.2) screening, bryt. vetting
- białoruski: (1.1) верыфікацыя ż
- bułgarski: (1.1) верификация ż
- duński: (1.1) verificering w, verifikation w
- hiszpański: (1.1) verificación ż
- niemiecki: (1.1) Verifikation ż, Verifizierung ż; (1.2) Überprüfung ż
- norweski (bokmål): (1.1) verifikasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) verifikasjon m
- rosyjski: (1.1) верификация ż
- ukraiński: (1.1) верифікація ż
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.