wicehrabia
wicehrabia (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wicehrabia wicehrabiowie dopełniacz wicehrabiego / wicehrabi wicehrabiów celownik wicehrabiemu / wicehrabi wicehrabiom biernik wicehrabiego / wicehrabię wicehrabiów narzędnik wicehrabią / daw. wicehrabim wicehrabiami miejscownik wicehrabi / wicehrabim wicehrabiach wołacz wicehrabio wicehrabiowie depr. M. i W. lm: (te) wicehrabie[1]
- przykłady:
- (1.1) Gdy drzwi się zamknęły, książę podniósł oczy na wicehrabiego i rzekł: — Zdaje się, że pan przybyłeś z Paryża?[2]
- (1.1) Znajomość więc z wicehrabią była dla niej wysoce pożądaną i zupełnie na czasie...[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska wicehrabina ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) viscount
- baskijski: (1.1) bizkonde
- francuski: (1.1) vicomte m
- hiszpański: (1.1) vizconde m
- interlingua: (1.1) viceconte
- niderlandzki: (1.1) burggraaf m
- nowogrecki: (1.1) υποκόμης m
- portugalski: (1.1) visconde m
- słowacki: (1.1) vikomt m
- włoski: (1.1) visconte m
- źródła:
- ↑ Hasło „wicehrabia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Aleksander Dumas (ojciec): Wicehrabia de Bragelonne (wyd. 1929).
- ↑ Antoni Lange: Testament (wyd. 1912).