ząb
ząb (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. twór anatomiczny osadzony w szczęce lub żuchwie, ułatwiający gryzienie pokarmu; zob. też zęby w Wikipedii
- (1.2) proteza zęba (1.1)
- (1.3) techn. fragment urządzenia, który w połączeniu z innym takim fragmentem powoduje przenoszenie ruchu
- (1.4) techn. jeden z ciągu wystających elementów narzędzia lub przyrządu, służący do cięcia, czesania, chwytania, piłowania, przytrzymywania, rozdzielania itp. czegoś
- (1.5) element, zwykle dekoracyjny, w kształcie trójkąta
- (1.6) bot. zob. koński ząb
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ząb zęby dopełniacz zęba zębów celownik zębowi zębom biernik ząb zęby narzędnik zębem zębami miejscownik zębie zębach wołacz zębie zęby
- przykłady:
- (1.1) Kiedy kogoś bolą zęby, to powinien iść do dentysty.
- (1.1) Zaciskając szczękające zęby, wysunął kurczowo ręce.[1]
- (1.3) To koło ma ząb wielkości człowieka!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ząb jadowy • ząb mądrości • ząb mleczny • ząb przedni / ząb sieczny • ząb stały • ząb trzonowy • bolący ząb • borować / plombować / wyrywać ząb • miazga zęba • szyjka zęba • zęby dolne / górne • białe zęby • naturalne zęby • pasta do zębów • szczoteczka do zębów • myć / czyścić zęby • szczerzyć / zacisnąć zęby • dziura / plomba w zębie • babie zęby
- (1.2) złoty / srebrny ząb • mieć sztuczny ząb • wstawić ząb • porcelanowe zęby • sztuczne zęby
- (1.3) ząb koła zębatego • zęby daszkowe / łukowe / proste / śrubowe
- (1.4) zęby brony / grabi / grzebienia / piły / pługa / wideł /…
- (1.5) papier powycinany w zęby • serweta w zęby
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) antagonista, kieł, ząb mleczny / mleczak, ząb przedni / ząb sieczny / siekacz, ząb stały, ząb trzonowy / trzonowiec, ząb przedtrzonowy / przedtrzonowiec
- (1.3) tryb
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ząbkowanie n, zębina ż, ozębna ż, uzębienie n, zębatka ż, zazębianie n, zębowiec mzw, Ząb mrz, Ząbki nmos, przyzębie n
- czas. zazębiać ndk., zazębiać się ndk., zazębić dk., zazębić się dk., ząbkować ndk.
- przym. zębowy, zębaty, ząbkowany, ząbkowaty, uzębiony
- związki frazeologiczne:
- bronić się zębami i pazurami / bronić zębami i pazurami • coś na ząb • dzwonić zębami / szczękać zębami / zaszczękać zębami • mieć zęby jak w ruskim szeregu • nadgryziony zębem czasu / nadgryziony przez ząb czasu / nadszarpnięty przez ząb czasu / draśnięty przez ząb czasu • ni w ząb • nosić koszulę w zębach • mówić przez zęby • ostrzyć sobie zęby • płacz i zgrzytanie zębów • pokazywać zęby • przejechać po zębach • przynieść w zębach • szczurze zęby • trzymać język za zębami • uzbrojony po zęby • wbić zęby w ścianę • z nożem w zębach • z zębem • ząb czasu • zepsute zęby • zęby teściowej • zgrzytać zębami • zjeść zęby
- przysłowia: darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda / darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby • jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami • oko za oko, ząb za ząb
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koński ząb
- akadyjski: (1.1) 𒍝𒄢 ż
- albański: (1.1) dhëmb m
- angielski: (1.1) tooth; (1.3) tooth
- arabski: (1.1) سن m
- awarski: (1.1) ца
- awestyjski: (1.1) 𐬛𐬀𐬧𐬙𐬀𐬥
- baskijski: (1.1) hortz
- bhodźpuri: (1.1) दाँत m
- białoruski: (1.1) зуб m
- bułgarski: (1.1) зъб m; (1.3) зъбец m; (1.4) зъбец m
- chorwacki: (1.1) zub m
- czeczeński: (1.1) церг
- czeski: (1.1) zub m; (1.2) zub m; (1.3) zub m; (1.4) zub m
- dolnołużycki: (1.1) zub m
- duński: (1.1) tand w; (1.3) tand w
- elfdalski: (1.1) tann ż
- esperanto: (1.1) dento; (1.3) dento; (1.4) dento
- estoński: (1.1) hammas
- fiński: (1.1) hammas
- francuski: (1.1) dent ż
- gocki: (1.1) 𐍄𐌿𐌽𐌸𐌿𐍃 m
- górnołużycki: (1.1) zub m
- grenlandzki: (1.1) kigut
- hebrajski: (1.1) שן ż (szen)
- hiszpański: (1.1) diente m
- irlandzki: (1.1) déad m
- islandzki: (1.1) tönn n
- jaćwieski: (1.1) dontis
- japoński: (1.1) 歯 (は, ha)
- jidysz: (1.1) צאָן m (con); (1.3) צאָן m (con)
- kabowerdeński: (1.1) denti
- karelski: (1.1) hammas
- kaszubski: (1.1) ząb m
- kataloński: (1.1) dent ż
- kirgiski: (1.1) тиш
- koreański: (1.1) 이 (i); (1.2) 이 (i); (1.3) 이 (i)
- kornijski: (1.1) dans m
- litewski: (1.1) dantis m
- łaciński: (1.1) dens m
- łotewski: (1.1) zobs m
- macedoński: (1.1) заб m
- manx: (1.1) feeackle ż
- nepalski: (1.1) दाँत
- niderlandzki: (1.1) tand m
- niemiecki: (1.1) Zahn m; (1.3) Zahn m
- nowogrecki: (1.1) δόντι n; (1.3) δόντι n; (1.4) δόντι n
- ormiański: (1.1) ատամ
- pali: (1.1) danta m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) myć zęby:
- portugalski: (1.1) dente m; (1.3) dente m
- rosyjski: (1.1) зуб m
- rumuński: (1.1) dinte m
- samoański: (1.1) nifo
- sanskryt: (1.1) दन्त m, दत् m
- serbski: (1.1) зуб (zub) m
- shona: (1.1) zino
- słowacki: (1.1) zub m; (1.2) zub m; (1.3) zub m; (1.4) zub m; (1.5) zub m
- słoweński: (1.1) zob m
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) зѫбъ m
- starofryzyjski: (1.1) tōth m
- staroirlandzki: (1.1) dét n
- suahili: (1.1) jino
- szwabski: (1.1) Zãh m
- szwedzki: (1.1) tand w
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) zan m
- tahitański: (1.1) niho
- turecki: (1.1) diş
- tybetański: (1.1) ཚེམས
- udmurcki: (1.1) пинь
- ukraiński: (1.1) зуб m
- umbundu: (1.1) eyo
- waloński: (1.1) dint m
- węgierski: (1.1) fog
- wilamowski: (1.1) con m, cōn m, coon m, can m; (1.3) con m, cōn m, coon m, can m
- włoski: (1.1) dente m
- źródła:
- ↑ Zofia Kossak, Błogosławiona wina
ząb (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- IPA: /zup/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *g̑ombʰ-o-
- uwagi:
- źródła: