zaczarować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌzat͡ʃaˈrɔvat͡ɕ], AS[začarovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) rzucić czar, przemienić za pomocą czarów
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W grze można zaczarować broń, by zadawała dwa razy więcej obrażeń.
składnia:
(1.1) zaczarować +B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaklinać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czar mrz, czarownictwo n, czarownica ż, zaczarowanie n, zaczarowywanie n, czarownik mos, czarodziejka ż
czas. czarować, zaczarowywać ndk.
ims. zaczarowany
przym. czarujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  NODES