zamieszanie
zamieszanie (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌzãmʲjɛˈʃãɲɛ], AS: [zãmʹi ̯ešãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) poruszenie jakimś narzędziem w celu połączenia składników
- (1.2) zamęt, rozgardiasz; sytuacja, w której panuje chaos
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zamieszanie dopełniacz zamieszania celownik zamieszaniu biernik zamieszanie narzędnik zamieszaniem miejscownik zamieszaniu wołacz zamieszanie
- przykłady:
- (1.2) Całe to zamieszanie było zupełnie niepotrzebne, jak zresztą każde zamieszanie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) bezład, nieład, chaos, dezorganizacja, kakofonia, nieporządek, rozgardiasz, zamęt; przest. kweres; pot. bałagan, bigos, dom wariatów, galimatias, kocioł, kociokwik, kołomyja, kołowacizna, kołowanina, kołowrotek, koniec świata, meksyk, mętlik, miszmasz, młyn, obłęd, pomieszanie z poplątaniem, przewalanka, sajgon, sądny dzień, szurum-burum, urwanie głowy; gw. (Śląsk Cieszyński) sumeryja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zamieszki nmos, mieszanka ż, mieszanina ż, mieszanie n, mieszadło n
- czas. mieszać ndk., zamieszać dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od zamieszać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) confusion
- duński: (1.2) forvirring w
- esperanto: (1.2) tumulto
- jidysz: (1.2) חושך m / n (chojszech)
- kataloński: (1.2) confusió ż
- norweski (bokmål): (1.2) forvirring m/ż
- norweski (nynorsk): (1.2) forvirring ż
- rosyjski: (1.1) перемешивание n; (1.2) неразбериха ż
- ukraiński: (1.1) замі́шування n; (1.2) метушня́ ż
- źródła: