znamię
znamię (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) plamka, wypukłość na skórze
- (1.2) przen. cecha charakterystyczna właściwa czemuś
- (1.3) bot. u niektórych roślin: górna część słupka[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik znamię znamiona dopełniacz znamienia znamion celownik znamieniu znamionom biernik znamię znamiona narzędnik znamieniem znamionami miejscownik znamieniu znamionach wołacz znamię znamiona
- przykłady:
- (1.2) Jeżeli przenikanie świata przez chrześcijaństwo było dewizą średniowiecza, to znamieniem nowożytnych czasów będzie zeświecczanie chrześcijańskich idei i form[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. znamienny
- czas. znamionować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) birthmark; (1.2) mark, pozytywna: hallmark, negatywna: stigma; (1.3) stigma
- niemiecki: (1.1) Muttermal n; (1.2) Kennzeichen n, Merkmal n; (1.3) Narbe ż
- tuvalu: (1.1) ila
- wilamowski: (1.1) muytterzaehia m, müttercacha m
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ „Znak”, numery 8-14, str. 91.