Śikhara

Śikhara (ang. Sikhara) – to zwieńczenie świątyni hinduistycznej stylu północnego, z wieżą w kształcie iglicy nad najważniejszym jej sanktuarium. Śikhara kształtem symbolizuje szczyt góry, płomień ofiarny oraz słup ofiarny ołtarza wedyjskich ceremonii. Na południu Indii odpowiada jej wimana.

Styl nagara

W północnoindyjskim stylu architektonicznym nagara(inne języki), śikharę zwieńczała śikha (kok na czubku głowy^[1]). Szczyt sikhary reprezentował symbolicznie szew strzałkowy i guz ciemieniowy na kości ciemieniowej czaszki. Zachodzi tu analogia do ciała ludzkiego: przez brahmarandhrę - otwór w szwie strzałkowym, atman opuszczać miał ciało fizyczne, dążąc do połączenia z brahmanem^[2].

Przypisy

↑ Słowniczek. W: Marilia Albanese: Starożytne Indie. Natalia Ossowska (tł.). Wyd. 1. T. 1: Starożytne Indie. Historia kultury hinduskiej. Barcelona: Ediciones Folio S.A, 2007, s. 119, seria: Wielkie cywilizacje. ISBN 978-84-413-2748-1.
↑ Pałace Bogów. W: Marilia Albanese: Starożytne Indie. Natalia Ossowska (tł.). Wyd. 1. T. 1: Starożytne Indie. Historia kultury hinduskiej. Barcelona: Ediciones Folio S.A, 2007, s. 114, seria: Wielkie cywilizacje. ISBN 978-84-413-2748-1.

Bibliografia

Hinduizm świątynny. Świątynie hinduskie. W: Marta Kudelska: Hinduizm. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2006, s. 172, seria: Mała biblioteka religii. ISBN 83-7318-643-3.

[1] Słowniczek. W: Marilia Albanese: Starożytne Indie. Natalia Ossowska (tł.). Wyd. 1. T. 1: Starożytne Indie. Historia kultury hinduskiej. Barcelona: Ediciones Folio S.A, 2007, s. 119, seria: Wielkie cywilizacje. ISBN 978-84-413-2748-1.

[2] Pałace Bogów. W: Marilia Albanese: Starożytne Indie. Natalia Ossowska (tł.). Wyd. 1. T. 1: Starożytne Indie. Historia kultury hinduskiej. Barcelona: Ediciones Folio S.A, 2007, s. 114, seria: Wielkie cywilizacje. ISBN 978-84-413-2748-1.

[1]

[2]