(18) Melpomene

planetoida

(18) Melpomene – jedna z większych planetoid z pasa głównego.

(18) Melpomene
Ilustracja
Obraz uzyskany przez Very Large Telescope
Odkrywca

John Russell Hind[1]

Data odkrycia

24 czerwca 1852[1]

Numer kolejny

18

Charakterystyka orbity (2024-10-17)
Przynależność
obiektu

pas główny[1]

Półoś wielka

2,2950[1] au

Mimośród

0,2183[1]

Peryhelium

1,7941[1] au

Aphelium

2,7959[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 174 dni 4[1] godziny

Średnia prędkość

19,42 km/s

Inklinacja

10,13[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

141 ± 2[2] km
139,6 ± 2,5[1] km

Masa

4,5 ± 0,9 ×1018[2] kg

Średnia gęstość

3,06 ± 0,62[2] g/cm3

Okres obrotu

ok. 11,57[1] h

Albedo

0,221[2]
0,181 ± 0,033[1]

Jasność absolutna

ok. 6,35[1]m

Typ spektralny

Typ S[1]

Średnia temperatura powierzchni

~177 K

Satelity naturalne

brak danych

Odkrycie

edytuj

Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 24 czerwca 1852 w Londynie[1].

Nazwana została imieniem Melpomene, która była muzą tragedii w mitologii greckiej.

Orbita

edytuj

Orbita (18) Melpomene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 10,13°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3 lata i 174 dni, krążąc w średniej odległości 2,30 au od Słońca[1]. Średnia prędkość orbitalna tej planetoidy to ok. 19,42 km/s.

Właściwości fizyczne

edytuj

(18) Melpomene ma średnicę ok. 141 km. Jej albedo oszacowano na około 0,22[2] lub około 0,18, a jasność absolutna wynosi około 6,35m[1]. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 177 K. Planetoida ta zalicza się do typu S. Na jej powierzchni występują krzemiany i komponenty metaliczne. Rotuje w czasie 11 godzin i 34 minut.

Na podstawie obserwacji przeprowadzonych za pomocą teleskopu Hubble’a stwierdzono, że Melpomene ma lekko wydłużony kształt. Nie stwierdzono też istnienia żadnego jej satelity.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q (18) Melpomene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2024-12-30]
  2. a b c d e P. Vernazza, M. Ferrais, L. Jorda, J. Hanuš, B. Carry i inni. VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. „Astronomy and Astrophysics”. 54, s. A56, 2021. (ang.). 

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES