11 Kompania Chemiczna
11 kompania chemiczna (11 kchem) – dawny pododdział Wojsk Chemicznych stacjonujący w garnizonie Żagań, w koszarach przy ul. Dworcowej, podporządkowany dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego (Jednostka Wojskowa Nr 1185), rozformowany w 2010.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
7 maja 2001 |
| Rozformowanie |
2010 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
10 kompania obrony przeciwchemicznej 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
por. Mirosław Kobryń |
| Ostatni |
kpt. mgr inż. Janusz Kawa[potrzebny przypis] |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
11 Kompania Chemiczna została sformowana na podstawie rozkazu Nr Pf 68 dowódcy 11 DKPanc. z dnia 7 maja 2001 w sprawie reorganizacji 11 Dywizji Kawalerii Pancernej i zmiany podporządkowania niektórych jednostek organizacyjnych 4 Dywizji Zmechanizowanej, według etatu wojenno-pokojowego Nr 29/254/0, w terminie do dnia 31 grudnia 2001. Pododdział formowała Grupa Organizacyjno-Przygotowawcza w składzie: por. Mirosław Kobryń, st. sierż. szt. Jerzy Smoczyński i plut. Krzysztof Słowiński. 1 stycznia 2002 kompania osiągnęła gotowość bojową.
Z dniem 3 lipca 2007 kompania przejęła dziedzictwo tradycji 10 kompanii obrony przeciwchemicznej 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego[2].
Kompania nawiązywała również do tradycji:
- 8 samodzielnej kompanii obrony przeciwchemicznej 11 Dywizji Piechoty X–XI 1944,
- 14 samodzielnej kompanii obrony przeciwchemicznej 11 Dywizji Piechoty III–XI 1945,
- 17 kompanii obrony przeciwchemicznej 11 Dywizji Zmechanizowanej sformowanej w 1955 w Żaganiu i po 1959 przeniesionej do Zgorzelca, w 1969 przeformowanej w 17 kchem.,
- 17 kompanii przeciwchemicznej 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej 1968–1995, w Zgorzelcu i ponownie w Żaganiu[a].
W 2010 roku kompania została rozformowana.
Kadra kompanii
edytuj- por. Mirosław Kobryń 2001–2004
- por. / kpt. Tomasz Sowa od 2004
- kpt. mgr inż. Janusz Kawa
Barwy
edytuj11 Kompania Chemiczna posiadała własną odznakę i proporczyk na beret wykonane według projektu kpt. Tomasza Sowy oraz oznakę rozpoznawczą wykonaną według projektu kpt. Tomasza Sowy i Jerzego Szałaja.
Numer jednostki wojskowej
edytuj- 1260 "Ch" w Zgorzelcu przy 111 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej,
- 2646 "Ch" w Żaganiu przy 3 Drezdeńskim Pułku Czołgów Średnich,
- 2707 "Ch" w Żaganiu przy 29 Pułku Czołgów Średnich,
- 1185 w Żaganiu.
Uwagi
edytuj- ↑ 17 kompania przeciwchemiczna 11 DKPanc., funkcjonująca w oparciu o etat wojenno-pokojowy Nr 30/331/0 wraz z wykazem dodatkowym Nr 2 (numer poczty polowej P-7383), została rozformowana i skreślona z zaopatrzenia gospodarczego 10 batalionu rozpoznawczego w terminie do 31 marca 1995 na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP Nr 055/Org. z 1 sierpnia 1994 i zarządzenia zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowej – szefa sztabu Nr Pf 85/Org. z 5 września 1994 w sprawie reoganizacji batalionów rozpoznawczych 4, 5 oraz 11 DKPanc.[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Decyzja Nr 241/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 maja 2007 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji przez 11 kompanię chemiczną 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego w Żaganiu w: Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej Nr 11, poz. 135 z 18 czerwca 2007 r.
- ↑ Zarządzenie zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowej – szefa sztabu Nr Pf 85/Org. z 5 września 1994, jawne.
Bibliografia
edytuj- Wiesław Chłopek: 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów. Wyd. I. Żary: Wydawnictwo „Chroma”, 2005, s. 260–261. ISBN 83-922412-3-1.