Aeronautica Militare

włoskie siły powietrzne

Aeronautica Militare – siły powietrzne, jeden z rodzajów sił zbrojnych Włoch.

Aeronautica Militare
Ilustracja
Godło Aeronautica Militare
Państwo

 Włochy

Data sformowania

12 czerwca 1946
(zmiana nazwy z Regia Aeronautica)

Dane podstawowe
Obecny dowódca

generał porucznik Giuseppe Bernardis

Podporządkowanie

Włoskie Siły Zbrojne

Liczebność

45 879 ludzi
585 samolotów
114 śmigłowców

Oznaka na samolotach Włoskich Sił Powietrznych

Historia

edytuj
Osobny artykuł: Regia Aeronautica.

Początki powietrznych operacji włoskiej armii sięgają XIX wieku. W listopadzie 1884 roku utworzono Służbę Lotniczą (Servizio Aeronautico), na wyposażeniu której znalazły się balony. W styczniu 1885 roku, jednostka została przemianowana na Sekcję Balonów (Sezione Aerostatica). Pierwszy samolot pojawił się już w 1909 roku a w trakcie trwania wojny włosko-tureckiej w latach 1911–1912 w Libii, samoloty zostały po raz pierwszy przez Włochy użyte w działaniach bojowych. W październiku 1912 roku, własną, niezależną od armii jednostkę lotniczą utworzyła włoska marynarka. W maju 1913 roku jednostka została przekształcona w Sekcję Lotnictwa Marynarki Wojennej (Sezione Aeronautica della Marina). 18 czerwca 1913 roku utworzono Korpus Lotniczy (Corpo Aeronautico). Korpus był niezależną od armii jednostką, znajdującą się w strukturze Ministerstwa Wojny (Ministero della Guerra). 7 stycznia 1915 roku, na mocy królewskiego dekretu, Korpus został przemianowany na Korpus Lotnictwa Wojskowego (Corpo Aeronautico Militare), nadal niezależny od armii i podlegający bezpośrednio Ministerstwu Wojny. Stan taki trwał do 28 marca 1923, kiedy to kolejnym dekretem króla Wiktora Emanuela III, utworzone zostały samodzielne Królewskie Siły Powietrzne – Regia Aeronautica. Po wojnie w referendum zrealizowanym w wyniku proklamacji Włoskiej Republiki 18 czerwca 1946 r. Regia Aeronautica straciła swoją królewską nazwę i jej nazwa została zmieniona na Aeronautica Militare Italiana (AMI)[1]. W latach 30. lotnictwo włoskie było praktycznie w całości wyposażone w samoloty własnej konstrukcji.

Wyposażenie

edytuj

Włoskie Siły Powietrzne noszą obecnie nazwę Aeronautica Militare Italiana (AMI) stanowią 5 Aliancką Taktyczną Brygadę Powietrzną. W swoich szeregach Włosi mają niemieckie samoloty Panavia Tornado, wyposażone m.in. w pociski MBB Kormoran. Zakupione zostały w liczbie 100 sztuk w Wielkiej Brytanii, służą one głównie do zadań szturmowym. W 1991 roku podczas I wojny w Zatoce Perskiej samoloty Tornado uczestniczyły w ataku na Irak w ramach operacji Pustynna Burza. Siły AMI podlegają kwaterze głównej w Rzymie. Skrzydło lotnicze podlega także Narodowemu Dowództwu Obrony Powietrznej. Głównym wyposażeniem włoskich wojsk w latach 90. był samolot Lockheed F-104S, który został zastąpiony przez Eurofighter Typhoon. Od 1995 roku we włoskich siłach lotniczych służy włosko-brazylijski samolot szturmowy AMX-T. Zastąpił on wysłużone samoloty szturmowe Fiat G.91R i G.91Y oraz samoloty rozpoznawcze Lockheed RF-104G. Innymi samolotami służącymi w latach dziewięćdziesiątych były Breguet Atlantic służące do patrolowania morza. W 2012 wycofano ostatnie z wypożyczonych od USAF General Dynamics F-16 Fighting Falcon, wykorzystywanych przez 9 lat jako rozwiązane przejściowe do czasu osiągnięcia gotowości operacyjnej Eurofighterów. Przez najbliższe dekady trzon lotnictwa bojowego mają stanowić 96 Eurofighter Typhoon i 90 Lockheed Martin F-35 Lightning II.

General Atomics Aeronautical Systems dostarczył wszystkie zamówione bezzałogowe samoloty rozpoznawcze MALE RQ-1 Predator A. Modele zamówione na potrzeby Włoskich Sił Powietrznych zostały pozbawione przenoszenia uzbrojenia. Łącznie od 2004 roku wojsko włoskie otrzymało 9 sztuk RQ-1, 6 sztuk MQ-9 Reaper oraz w listopadzie 2015 roku złożono zamówienie na uzbrojenie dla MQ-9[2]. W styczniu 2017 roku koncert Leonardo podpisał z włoskim Narodowym Dyrektoriatem Uzbrojenia (NAD) kontrakt na dostawę 5 przedseryjnych samolotów treningowych M-345 HET (High Efficiency Trainer), które mają zastąpić wiekowe MB-339[3][4][5].

W służbie

edytuj
Zdjęcie Samolot Producent Typ Wersja/oznaczenie[6] Liczba sztuk Uwagi
Samoloty bojowe
  Lockheed Martin F-35 Lightning II   Stany Zjednoczone
  Wielka Brytania
  Włochy
Myśliwiec wielozadaniowy F-35A
F-35B
17
3
  Eurofighter Typhoon   Wielka Brytania
  Niemcy
  Włochy
  Hiszpania
Myśliwiec wielozadaniowy F-2000A
TF-2000A
80
14
W latach 2004–2020 dostarczono 96.
  Panavia Tornado   Wielka Brytania
  Niemcy
  Włochy
Myśliwiec szturmowy
SEAD
Treningowy
IDS A-200A/C
ECR EA-200B
IDS TA-200A/B
50
16
7
  AMX International AMX   Włochy
  Brazylia
Samolot szturmowy A-11A
TA-11A
19
5
Wycofane ze służby wraz z dniem 5 kwietnia 2024
211
Wczesnego ostrzegania i patrolowe
  Alenia C-27J Spartan   Włochy SIGINT MC-27J Praetorian 3
  ATR 72 MP   Francja
  Włochy
Morski patrolowiec P-72A 4[7]
  Gulfstream G550   Izrael wczesne ostrzeganie EL/W-2085 2[8] Offset za M-346.
9
Samoloty transportowe i Powietrzne tankowce
  Boeing KC-767   Stany Zjednoczone Transportowy/Tankowiec KC-767A 4
  Lockheed C-130 Hercules   Stany Zjednoczone Transportowy
Transportowy/Tankowiec
C-130J-30
C-130J
KC-130J
10
6
2
W 2009 utracono 1 KC-130J.
  Alenia C-27J Spartan   Włochy Transportowy C-27J 9
  Piaggio P.180 Avanti   Włochy Lekki transportowiec
Szkolne
VC-180A
VC-180B
T-180A
11
2
4
  Airbus A319CJ   Niemcy Transport VIP VC-319A 2
  Airbus A340   Francja Transport VIP A340-541 1
  Dassault Falcon 900EX   Francja Transport VIP VC-900A
Easy/VC-900B
3
2
56
Samoloty szkolno-treningowe
  Aermacchi SF-260   Włochy szkolenie podstawowe T-260EA 30
  Aermacchi M.B.339   Włochy szkolno-treningowy/akrobacyjny T-339A
FT-339B/C
AT-339A
34
29
18
  Alenia Aermacchi M-345   Włochy szkolenie podstawowe T-345A 2[9]/3
  Aermacchi M-346 Master   Włochy szkolenie zaawansowane T-346A 18[10] Dostarczone w latach 2011-2018.
  Tecnam P2006T   Włochy szkolenie wielosilnikowe T-2006A 3
132
Śmigłowce
  Agusta-Bell AB212AM Twin Huey   Włochy Śmigłowiec użytkowy HH-212A 33
  AgustaWestland AW139   Włochy SAR
VIP
szkolne
HH-139A
HH-139B
VH-139A
UH-139A
13
17
4
2

Dwa w Protezione Civile. Dostarczone w latach 2012-2022.
  Leonardo AW101[11]   Włochy /   Wielka Brytania CSAR / MEDEVAC HH-101A Caesar 12 Dostarczone w latach 2015-2020.
  Agusta NH-500E Defender   Włochy Śmigłowiec szkolny/bojowy TH-500B
NH-500
45
2
150
Inne
  MQ-1 Predator   Stany Zjednoczone taktyczny BSL MQ-1C Predator A+ 8[12]
MQ-9 Reaper   Stany Zjednoczone taktyczny BSL MQ-9B 6 W listopadzie 2015 roku rząd Włoch zwrócił się do Amerykanów z prośbą o sprzedaż uzbrojenia dla bsl Reaper[13].
14
Suma
579

Wycofane

edytuj

Myśliwce

edytuj

Ciężkie myśliwce i samoloty szturmowe

edytuj

Bombowce

edytuj
 
Eurofighter Typhoon należący do Włoskich Sił Powietrznych

Transportowe

edytuj

Treningowe

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Leszek A. Wieliczko, Siły Powietrzne Włoch, „Lotnictwo”, nr 4-5 (2017), s. 44–58, ISSN 1732-5323
  2. Andrzej Hładij: Koniec produkcji Predatorów A. Ostatnie egzemplarze dla Włoch. defence24.pl, 2015-12-30. [dostęp 2017-11-27].
  3. Oblot M-345
  4. Juliusz Sabak: Włochy: Rusza produkcja samolotów treningowych M-345 HET. defence24.pl, 2017-01-16.
  5. WŁOCHY PIERWSZYM NABYWCĄ M-345
  6. UTILIZZO DELLA NOMENCLATURA “MISSION DESIGN SERIES” (MDS). MINISTERO DELLA DIFESA
  7. WŁOSI ODBIERAJĄ PIERWSZE P-72A
  8. Włochy wzmacniają lotnictwo. F-35 i maszyny wczesnego ostrzegania. defence24.pl, 2016-12-21.
  9. Maciej Hypś: Aeronautica Militare odebrała pierwsze T-345A. Konflikty.pl, 2020-12-27. [dostęp 2020-12-27].
  10. WŁOCHY ZAMAWIAJĄ KOLEJNE T-346A
  11. Łukasz Golowanow: Pierwszy HH-101 we włoskich siłach powietrznych. konflikty.pl, 25 lutego 2016. [dostęp 2017-03-09].
  12. OSTATNIE PREDATORY DLA WŁOCH
  13. UZBROJENIE DLA WŁOSKICH REAPERÓW

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
Intern 1
mac 13
multimedia 1
os 69