Alberico Archinto
Alberico Archinto (ur. 8 listopada 1698 w Mediolanie, zm. 30 września 1758 w Rzymie) – włoski duchowny i dyplomata.
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1698 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 września 1758 |
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |
Okres sprawowania |
10 września 1756–28 sierpnia 1758 |
Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego | |
Okres sprawowania |
20 września 1756–30 września 1758 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
26 maja 1736 |
Nominacja biskupia |
30 września 1739 |
Sakra biskupia |
1 listopada 1739 |
Kreacja kardynalska |
5 kwietnia 1756 |
Kościół tytularny |
San Lorenzo in Damaso |
Data konsekracji |
1 listopada 1739 |
---|---|
Konsekrator |
Życiorys
edytujStudiował prawo na uniwersytecie w Pawii, uzyskując tytuł doktora praw. Od 1724 pracował w Kurii Rzymskiej. 26 maja 1736 przyjął święcenia kapłańskie. W 1739 został tytularnym arcybiskupem Nicei i przeszedł do służby dyplomatycznej Kościoła, będąc nuncjuszem apostolskim kolejno w Toskanii (1739-46) i Polsce (1746-54). W 1754 powrócił do Rzymu na stanowisko gubernatora Rzymu i wicekamerlinga św. Kościoła Rzymskiego.
W 1756 papież Benedykt XIV mianował go kardynałem prezbiterem, sekretarzem stanu i wicekanclerzem Kancelarii Apostolskiej. Zmarł krótko po konklawe 1758 i wyborze Klemensa XIII, który zatwierdził go na wszystkich zajmowanych stanowiskach[1].