Alizé Cornet
Alizé Cornet (ur. 22 stycznia 1990 w Nicei) – francuska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Roland Garros w grze pojedynczej, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2014 roku. Reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1990 |
Wzrost |
173 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2006 |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Nicolas Beuque |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
6 WTA, 3 ITF |
Najwyżej w rankingu |
11 (16 lutego 2009) |
Australian Open |
QF (2022) |
Roland Garros |
4R (2015, 2017) |
Wimbledon |
4R (2014, 2022) |
US Open |
4R (2020) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
3 WTA, 3 ITF |
Najwyżej w rankingu |
59 (7 marca 2011) |
Australian Open |
3R (2014, 2019) |
Roland Garros |
3R (2023) |
Wimbledon |
3R (2019) |
US Open |
2R (2013, 2021) |
Strona internetowa |
Kariera tenisowa
edytujCornet treningi tenisowe rozpoczęła w wieku czterech lat. W kwietniu 2003 rozpoczęła występy w gronie juniorek, początkowo bez żadnych sukcesów. W styczniu 2005 w Hamburgu osiągnęła finał, ustalając swój najlepszy wynik wówczas w karierze. Następnie była w finale mistrzostw Czech, jednak uległa tam Agnieszce Radwańskiej. Od kwietnia zaczęła być rozpoznawalna w rozgrywkach do lat osiemnastu i regularnie wygrywała turnieje (w tym między innymi Banana Bowl). Jej dwa ostatnie starty juniorskie to turnieje wielkoszlemowe. Podczas Australian Open 2007 doszła do półfinału, nie dając rady dominatorce z Rosji, Anastasiji Pawluczenkowej. Jednak na własnych kortach Rolanda Garrosa była już bezkonkurencyjna. W finale ograła Kolumbijkę Marianę Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0. Po tym triumfie została ósmą rakietą rankingu młodszych zawodniczek.
Od 2004 roku uczestniczyła w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej, początkowo nie odnosząc żadnych sukcesów. W maju 2005 została dostrzeżona i organizatorzy wielkoszlemowego Roland Garros przyznali jej dziką kartę, uprawniającą do startu w imprezie głównej. Był to jej debiut w profesjonalnych rozgrywkach. W pierwszej rundzie wyeliminowała Rosjankę Alinę Żydkową, ale zaraz potem uległa swojej utytułowanej rodaczce, Amélie Mauresmo.
Wkrótce młodziutka gwiazda z Nicei zagościła w Polsce w niewielkim turnieju w Toruniu. Przegrała tam w ćwierćfinale z Joanną Sakowicz. Po paśmie nieudanych występów powróciła w wielkim stylu we włoskim Bari, gdzie odniosła zwycięstwo. Na liście jej pokonanych znalazły się Karolina Kosińska i Tathiana Garbin. Najlepsza była również w Padwie, wzbogacając swój dorobek o kolejny puchar.
W styczniu 2007 przeszła eliminacje do zawodowego Australian Open (w trzeciej rundzie wygrała z Kateryną Bondarenko), jednak w głównej drabince trafiła na Danielę Hantuchovą i łatwo z nią przegrała. W Paryżu w turnieju halowym również grała krótko, została pokonana przez swoją rodaczkę, Tatianę Golovin. W dalszej części roku regularnie przechodziła eliminacje do imprez WTA, kontynuując swoją wspinaczkę rankingową. Podczas US Open odniosła cenne wygrane nad Samanthą Stosur i Caroline Wozniacki. Uległa dopiero Jelenie Janković.
Nieudanie rozpoczęła rok 2008, przegrywając we wczesnych fazach zawodów. Przełom nastąpił w Acapulco, gdzie Francuzka awansowała do pierwszego w karierze profesjonalnej finału. Pokonała między innymi Jelenę Kostanić Tošić. W decydującym spotkaniu uległa Flavii Pennetcie 0:6, 6:4, 1:6. Podczas imprezy w amerykańskim Amelia Island, występując jako 48. zawodniczka rankingu światowego, doszła do półfinału, pokonując Virginie Razzano w 1/4 finału. Podczas kolejnego turnieju na amerykańskiej, zielonej mączce Alizé doszła również do 1/2 finału ulegając Serenie Williams 5:7, 3:6.
Doszła do finału na kortach w Rzymie, gdzie do turnieju głównego dostała się z eliminacji. Na tej imprezie pokonała m.in. Francescę Schiavone w II rundzie, Swietłanę Kuzniecową w III czy Annę Czakwetadze w 1/2 finału, a Serena Williams oddała na jej korzyść mecz ćwierćfinałowy. W finale uległa Serbce Jelenie Janković 2:6, 2:6. Na French Open uległa Agnieszce Radwańskiej w trzeciej rundzie. Na turniejach trawiastych w Eastbourne i Londynie odpadła w pierwszej rundzie.
Następnie wzięła udział w turnieju trzeciej kategorii w Budapeszcie, Gaz de France Budapest Grand Prix. Była rozstawiona z numerem 2. W pierwszej rundzie otrzymała wolny los. W drugiej pokonała Słowaczkę Magdalénę Rybárikovą 6:2, 6:2. Następny mecz z Anną-Leną Grönefeld z Niemiec wygrała 6:2, 6:3. Półfinałowa przeciwniczka Gréta Arn zdołała jej ugrać tylko po gemie w obu setach. Dzięki temu zwycięstwu Cornet po raz trzeci w sezonie znalazła się w finale turnieju WTA w grze pojedynczej. Finałowa przeciwniczka Andreja Klepač również nie zdołała wygrać seta z Francuzką. Tym samym Alizé wygrała swój pierwszy turniej wynikiem 7:6(5), 6:3 i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA. W tej imprezie wzięła też udział w grze deblowej w parze z Janette Husárovą i osiągnęła ten sam rezultat – wygraną w finale przeciw parze Vanessa Henke-Raluca Olaru wynikiem 6:7(5), 6:1, 10–6.
W 2012 roku wygrała turniej w Bad Gastein, pokonując w finale Yaninę Wickmayer 7:5, 7:6(1). W maju 2013 roku awansowała do finału zawodów w Strasburgu, w którym pokonała Lucie Hradecką 7:6(4), 6:0.
Sezon 2014 rozpoczęła od zwycięstwa w parze z Jo-Wilfriedem Tsongą w Pucharze Hopmana. W finale mikst pokonał Agnieszkę Radwańską i Grzegorza Panfila stosunkiem 2:1. W lutym zanotowała finał w Dubaju, w którym uległa Venus Williams 3:6, 0:6. Kolejne singlowe zwycięstwo osiągnęła w Katowicach, gdzie triumfowała w meczu mistrzowskim z Camilą Giorgi 7:6(3), 5:7, 7:5.
Piąte zwycięstwo w grze pojedynczej Francuzka odniosła w styczniu 2016 roku w Hobart, pokonując Kanadyjkę Eugenie Bouchard 6:1, 6:2.
Życie prywatne
edytujJej rodzice noszą imiona Patricia i Francis. Jej brat Sébastien, z wykształcenia lekarz, jest menedżerem Cornet.
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
edytujTurniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 1R | 1R | 2R | 4R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 3R | 2R | 2R | 3R | 2R | 2R | 2R | QF | 1R | 1R | 0 / 19 | 22 – 19 | |||
French Open | A | 2R | 2R | 1R | 3R | 2R | 1R | 2R | 1R | 3R | 2R | 4R | 3R | 4R | 2R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 19 | 21 – 19 | ||||
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 4R | 2R | 3R | 1R | 1R | 1R | NH | 2R | 4R | 2R | 0 / 16 | 15 – 16 | ||||
US Open | A | A | A | 3R | 3R | 2R | 1R | 2R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 4R | 1R | 3R | 1R | 0 / 17 | 18 – 17 | ||||
Ranking na koniec roku | 861 | 308 | 189 | 57 | 16 | 50 | 78 | 89 | 44 | 27 | 20 | 43 | 46 | 38 | 47 | 60 | 53 | 59 | 36 | 118 | 0 / 71 | 76 – 71 |
Występy w grze podwójnej
edytujTurniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | A | 1R | 1R | A | 0 / 15 | 6 – 15 | ||||
French Open | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | A | 1R | 3R | 0 / 16 | 7 – 15 | |||||
Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | NH | A | 2R | A | 0 / 12 | 6 – 11 | |||||
US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 0 / 14 | 2 – 14 | |||||
Ranking na koniec roku | – | – | – | 364 | 127 | 186 | 79 | 86 | 92 | 174 | 110 | 108 | 153 | 115 | 156 | 111 | 185 | 280 | 67 | 317 | 0 / 57 | 21 – 55 |
Występy w grze mieszanej
edytujTurniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 2R | A | A | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 3 – 1 | ||||
French Open | A | 1R | 1R | 2R | 2R | A | A | 1R | A | A | QF | A | 2R | A | A | 1R | NH | 1R | A | 1R | 0 / 10 | 5 – 10 | |||||
Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 3R | A | 2R | A | A | A | 1R | NH | A | QF | A | 0 / 5 | 5 – 5 | |||||
US Open | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | |||||
0 / 19 | 14 – 18 |
Finały turniejów WTA
edytujLegenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) | |
od 2021 |
|
WTA 1000 (obowiązkowe) | |
WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
WTA 500 | |
WTA 250 | |
WTA 125 |
Gra pojedyncza 15 (6–9)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 2 marca 2008 | Acapulco | Ceglana | Flavia Pennetta | 0:6, 6:4, 1:6 |
Finalistka | 2. | 18 maja 2008 | Rzym | Ceglana | Jelena Janković | 2:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 13 lipca 2008 | Budapeszt | Ceglana | Andreja Klepač | 7:6(5), 6:3 |
Finalistka | 3. | 26 maja 2012 | Strasburg | Ceglana | Francesca Schiavone | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 17 czerwca 2012 | Bad Gastein | Ceglana | Yanina Wickmayer | 7:5, 7:6(1) |
Zwyciężczyni | 3. | 25 maja 2013 | Strasburg | Ceglana | Lucie Hradecká | 7:6(4), 6:0 |
Finalistka | 4. | 22 lutego 2014 | Dubaj | Twarda | Venus Williams | 3:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 13 kwietnia 2014 | Katowice | Twarda (hala) | Camila Giorgi | 7:6(3), 5:7, 7:5 |
Finalistka | 5. | 20 września 2014 | Kanton | Twarda | Monica Niculescu | 4:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 16 stycznia 2016 | Hobart | Twarda | Eugenie Bouchard | 6:1, 6:2 |
Finalistka | 6. | 7 stycznia 2017 | Brisbane | Twarda | Karolína Plíšková | 0:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 22 lipca 2018 | Gstaad | Ceglana | Mandy Minella | 6:4, 7:6(6) |
Finalistka | 7. | 21 lipca 2019 | Lozanna | Ceglana | Fiona Ferro | 1:6, 6:2, 1:6 |
Finalistka | 8. | 28 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda | Elina Switolina | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 9. | 9 października 2022 | Monastyr | Ceglana | Elise Mertens | 2:6, 0:6 |
Gra podwójna 7 (3–4)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 13 lipca 2008 | Budapeszt | Ceglana | Janette Husárová | Raluca Olaru Vanessa Henke |
6:7(5), 6:1, 10–6 |
Zwyciężczyni | 2. | 22 maja 2010 | Strasburg | Ceglana | Vania King | Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa |
3:6, 6:4, 10–7 |
Finalistka | 1. | 27 sierpnia 2011 | Dallas | Twarda | Pauline Parmentier | Alberta Brianti Sorana Cîrstea |
5:7, 3:6 |
Finalistka | 2. | 20 września 2014 | Kanton | Twarda | Magda Linette | Chuang Chia-jung Liang Chen |
6:2, 6:7(3), 7–10 |
Zwyciężczyni | 3. | 18 października 2015 | Hongkong | Twarda | Jarosława Szwiedowa | Lara Arruabarrena Andreja Klepač |
7:5, 6:4 |
Finalistka | 3. | 6 sierpnia 2017 | Stanford | Twarda | Alicja Rosolska | Abigail Spears Coco Vandeweghe |
2:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 19 czerwca 2022 | Berlin | Trawiasta | Jil Teichmann | Storm Sanders Kateřina Siniaková |
4:6, 3:6 |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions
edytujW grze pojedynczej
edytujRok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2012 | zawodniczka rezerwowa | ||
2013 | Faza grupowa | Simona Halep Marija Kirilenko Anastasija Pawluczenkowa |
4:6, 4:6 5:0 krecz 2:6, 2:6 |
2014 | Faza grupowa | Jekatierina Makarowa Flavia Pennetta Garbiñe Muguruza |
6:1, 6:4 1:6, 2:6 3:6, 5:7 |
Finały turniejów rangi ITF
edytujturnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 7 (3-4)
edytujRezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 23/04/2006 | Bari | 25 000 | Ceglana | Tathiana Garbin | 6:2, 3:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 02/07/2006 | Padwa | 25 000 | Ceglana | María Vanina García Sokol | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 1. | 22/07/2006 | Rzym | 25 000 | Ceglana | Kira Nagy | 2:6, 7:6(5), 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 22/07/2007 | Dniepropetrowsk | 50 000 | Ceglana | Stefanie Vögele | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 2. | 12/09/2007 | Bordeaux | 100 000 | Ceglana | Cwetana Pironkowa | 2:6, 3:6 |
Finalistka | 3. | 26/09/2010 | Saint-Malo | 100 000 | Ceglana | Romina Oprandi | 2:6, 6:2, 2:6 |
Finalistka | 4. | 17/03/2012 | Nassau | 100 000 | Twarda | Aleksandra Wozniak | 4:6, 5:7 |
Gra podwójna 4 (3-1)
edytujRezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Finalistka | 1. | 22/10/2006 | Saint-Raphaël | 50 000 | Twarda (hala) | Yulia Fedossova | Marija Korytcewa Galina Woskobojewa |
2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 30/10/2011 | Poitiers | 100 000 | Twarda (hala) | Virginie Razzano | Marija Kondratjewa Sophie Lefèvre |
6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 20/05/2012 | Praga | 100 000 | Ceglana | Virginie Razzano | Casey Dellacqua Akgul Amanmuradova |
6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 22/07/2012 | Bukareszt | 100 000 | Ceglana | Irina-Camelia Begu | Elena Bogdan Raluca Olaru |
6:2, 6:0 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
edytujGra pojedyncza
edytujRunda | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja [15] | ||
I runda | Czechy: Nicole Vaidišová | 4:6, 6:1, 6:4 |
II runda | Chiny: Peng Shuai | 6:2, 6:2 |
III runda | Stany Zjednoczone: Serena Williams [4] | 6:3, 3:6, 4:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja | ||
I runda | Austria: Tamira Paszek | 7:6(4), 6:4 |
II runda | Słowacja: Daniela Hantuchová | 3:6, 0:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja | ||
I runda | Szwecja: Johanna Larsson | 6:1, 2:6, 6:3 |
II runda | Stany Zjednoczone: Serena Williams [1] | 6:7(5), 2:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja | ||
I runda | Czechy: Karolína Plíšková [5] | 1:6, 3:6 |
Gra podwójna
edytujRunda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Virginie Razzano | Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3] | 6:7(2), 7:6(3), 5:7 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Kristina Mladenovic | Chiny: Peng Shuai / Zheng Jie | 1:6, 7:6(3), 3:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja | |||
I runda | Fiona Ferro | Ukraina: Elina Switolina / Dajana Jastremśka | 6:4, 6:2 |
II runda | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula | 1:6, 4:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
edytujGra pojedyncza (1)
edytujKońcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2007 | French Open | Ceglana | Mariana Duque Mariño | 4:6, 6:1, 6:0 |
Gra podwójna (1)
edytujKońcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2006 | Australian Open | Twarda | Corinna Dentoni | Sharon Fichman A. Pawluczenkowa |
2:6, 2:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-06-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-06-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-06-10] (ang.).