Annie Dillard
Annie Dillard (ur. 30 kwietnia 1945) – amerykańska pisarka, autorka poezji, esejów, prozy, krytyk literackich, powieści i dziennika. Laureatka Nagrody Pulitzera w dziedzinie literatury faktu (1975). Porównywana do Virginii Woolf, Emily Dickinson i H.D. Thoreau[1].
Data urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Życie i twórczość
edytujUrodziła się jako Meta Ann Doak w rodzinie o korzeniach szkocko- irlandzkich, francuskich i niemieckich. Dorastała w Pittsburgu w Pensylwanii. Swoje dzieciństwo opisała w autobiografii Annie Dillard, An American Childhood (Annie Dillard: Amerykańskie Dzieciństwo) (1987). W szkolnych latach interesowała się geologią, historią naturalną, entomologią, epidemiologią, II Wojną Światową i poezją. Uczyła się gry na fortepianie, tańca, rysowania. Kolekcjonowała kamienie i owady[2].
Studiowała teologię i literaturę w Hollins College (obecnie Hollins University) w Roanoke w stanie Wirginia. W 1964 poślubiła wykładowcę kreatywnego pisania, poetę R.H.W. Dillarda. Rozstali się w przyjaźni w 1975. Z Roanoke przeniosła się na Zachodnie Wybrzeże, do stanu Waszyngton. Ucząc w Western Washington University jako profesor wizytujący, poznała i poślubiła profesora antropologii Gary’ego Clevidence’a. W 1979 przenieśli się do Middletown w stanie Connecticut, gdzie otrzymała stanowisko pisarza-rezydenta na Wydziale Anglistyki w Wesleyan University. W 1984 urodziła się ich córka Cody Rose. W 1988 Dillard i Clevidence rozwiedli się. Wyszła wówczas za mąż za Roberta Richardsona, profesora, autora biografii Henry’ego Thoreau (1986) i Ralpha Waldo Emersona (1995).
Przez pierwszych kilka lat po studiach, które ukończyła 1968, malowała, pisała i prowadziła dziennik. Opublikowała kilka wierszy.
W 1974 opublikowała pierwszy tomik poezji Tickets for a Prayer Wheel (Bilety na Młynek Modlitewny - chodzi o młynek modlitewny Buddystów). Dała w nich wyraz swej miłości do fauny i flory stanu Waszyngton. Również w 1974 opublikowała Pilgrim at Tinker Creek (nagrodzoną Nagrodą Pulitzera w 1975) powieść - medytację na temat niezgłębionych tajemnic przyrody.
Mieszkając w stanie Waszyngton, napisała długie opowiadanie zatytułowane The Living, które w 1992 przerobiła na powieść historyczną o osadzie na brzegu Pacyfiku. Tu napisała też Holy The Firm (1977) - rozważania o życiu i cierpieniu, nawiązujące do koncepcji ezoterycznego chrześcijaństwa, a zainspirowane katastrofą małego samolotu, w której siedmioletnia dziewczynka doznała ciężkich obrażeń.
W 1982 wydała Living By Fiction - zbiór luźno powiązanych esejów, analizujących współczesną prozę od powieści Jamesa Joyce’a i Gertrudy Stein po Johna Bartha i Jorge Luisa Borgesa. W tym samym roku opublikowała czternaście wspomnień pod wspólnym tytułem Teaching a Stone to Talk, zainspirowanych jej podróżami do Ekwadoru, na Wyspy Galapagos, a także pobytami w Appalachach. Wspomnienia te splotła z rozważaniami religijno-spirytualistycznymi o życiu i świecie.
W 1982 pojechała do Chin z grupą amerykańskich pisarzy i wydawców. Następnie uczestniczyła w spotkaniach z chińskimi pisarzami, którzy przyjechali do Stanów Zjednoczonych z rewizytą. Wraz z Allenem Ginsbergiem pokazała chińskim gościom Disneyland. Owocem tych kontaktów była wydana w 1984 relacja Encounters with Chinese Writers.
W 1987 opublikowała autobiografię An American Childhood, a w 1989 The Writing Life - swój dziennik połączony z praktycznymi poradami dla aspirujących pisarzy. W 1995 opublikowała drugi zbiór poezji Mornings Like This. Rozważania na temat sensu naszego istnienia kontynuowała w wydanej w 1999 książce For the Time Being. W 2007 wydała powieść współczesną The Maytrees, a w 2016 kolejny zbiór esejów The Abundance: Narrative Essays Old & New. [1]
Nagrody
edytujOtrzymała wiele nagród, m.in. Nagrodę Pulitzera w dziedzinie literatury faktu w 1975 i The National Humanities Medal w 2015 - z rąk Baracka Obamy[3].
Tłumaczenia
edytujTwórczość Dillard została przetłumaczona na wiele języków, w tym język polski. W 2010 Wydawnictwo Literackie wydało Pielgrzyma nad Tinker Creek (Pilgrim at Tinker Creek)[4][5][6] i Państwa Maytree[7][8] (The Maytress) w tłumaczeniu Macieja Świerkockiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Annie Dillard [online], www.wydawnictwoliterackie.pl [dostęp 2019-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-23] .
- ↑ Annie Dillard Official Website [online], www.anniedillard.com [dostęp 2019-02-23] .
- ↑ YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2019-02-23] (pol.).
- ↑ Piotr Stasiak , Recenzja książki: Annie Dillard, "Pielgrzym nad Tinker Creek" [online], www.polityka.pl, 2010 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-02-23] .
- ↑ Pielgrzym nad Tinker Creek [online], Newsweek.pl [dostęp 2019-02-23] (pol.).
- ↑ 'Państwo Maytree' [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-02-23] (pol.).
- ↑ Piotr Stasiak , Recenzja książki: Annie Dillard, "Państwo Maytree" [online], www.polityka.pl, 2010 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
- ISNI: 000000011082671X
- VIAF: 110370444
- LCCN: n50025520
- GND: 118902636
- NDL: 00465614
- BnF: 12461679j
- SUDOC: 033789576
- SBN: TO0V154651
- NLA: 35036375
- NKC: mzk2006343374
- NTA: 070237956
- BIBSYS: 90233971
- CiNii: DA03344822
- Open Library: OL20925A
- PLWABN: 9810607419605606
- NUKAT: n96030095
- J9U: 987007463582405171
- PTBNP: 1889315
- CANTIC: a20254027
- NSK: 000326360
- ΕΒΕ: 278635
- KRNLK: KAC200409660
- LIH: LNB:P1l;=BT