Bitwa pod Arras (1917)

Bitwa pod Arras 1917 roku (znana także jako druga bitwa pod Arras) – ofensywa brytyjska na froncie zachodnim I wojny światowej prowadzona od 9 kwietnia do 16 maja 1917 roku. W jej trakcie oddziały brytyjskie atakowały siły niemieckie rozlokowane na wschód od miasta Arras w północnej Francji. Była częścią francusko-brytyjskiej Ofensywy Nivelle’a.

Bitwa pod Arras

I wojna światowa, front zachodni
Czas	9 kwietnia – 16 maja 1917
Miejsce	okolice miasta Arras
Terytorium	Francja
Przyczyna	ofensywa Nivelle’a
Strony konfliktu
Cesarstwo Niemieckie Imperium brytyjskie Australia Kanada Nowa Zelandia Południowa Afryka
Dowódcy
Erich Ludendorff Ludwig von Falkenhausen Douglas Haig Edmund Allenby Hubert Gough Henry Horne
Siły
12 dywizji w linii, 9 dywizji w odwodzie 14 dywizje w ataku, 9 dywizji w odwodzie
Straty
120 000-125 000 158 000
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
50°17′23″N 2°46′51″E

Przed rozpoczęciem bitwy alianci przygotowali rozwiniętą sieć tuneli i podziemnych kwater dla wojska. W historycznych piwnicach miasta ulokowano 13 000 żołnierzy, zaś w zabezpieczonych jaskiniach pozostałych po kamieniołomach kolejne 11 500.

Ofensywa została poprzedzona ciężkim bombardowaniem pozycji niemieckich. Atak nastąpił przed świtem o 5:30 rano, szturmem brytyjskiej, kanadyjskiej i południowoafrykańskiej piechoty na długości frontu 30 kilometrów. W początkach bitwy żołnierze korpusu kanadyjskiego (części Kanadyjskich Sił Ekspedycyjnych), po raz pierwszy w pełnym składzie czterech dywizji, atakowali pozycje niemieckie na wzniesieniach w okolicy miejscowości Vimy zmuszając wojska niemieckie do wycofania.

Po 39 dniach bitwy łącznie po obu stronach było około 300 000 rannych, zaginionych lub zabitych.