Brzostowica Wielka

Brzostowica Wielka
Вялі́кая Бераставі́ца
	; Jezioro w centrum osiedla
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Data założenia	1506
Prawa miejskie	1754
Wysokość	161 m n.p.m.
Populacja (2010); • liczba ludności	; 5700
Nr kierunkowy	+375 1511
Kod pocztowy	231770
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Brzostowica Wielka
	Położenie na mapie Białorusi Brzostowica Wielka
	Położenie na mapie Polski w 1939 Brzostowica Wielka
	53°11′44″N 24°01′15″E/53,195556 24,020833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Brzostowica Wielka^[2] (biał. Вялі́кая Бераставі́ца, Wialikaja Bierastawica^[2], ros. Большая Берестовица, Bolszaja Bieriestowica^[2]) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, centrum administracyjne rejonu brzostowickiego.

Brzostowica Wielka leży nad Brzostowiczanką, u zbiegu dróg republikańskich P-99, P-100 i P-134, 54 km na południe od Grodna, 7,5 km od granicy polsko-białoruskiej.

Siedziba parafii prawosławnej (pw. św. Mikołaja Cudotwórcy)^[3] i rzymskokatolickiej (pw. Przemienienia Pańskiego).

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego^[4].

W 1801 Brzostowicy Wielkiej urodził się Józef Kowalewski, w 1973 Andrzej Poczobut.

Etymologia nazwy

Pomnik z godłem osiedla

Nazwa "Brzostowica" najprawdopodobniej pochodzi od słowa brzost (wiąz górski), lub od białoruskiego słowa biarosta oznaczającego korę brzozy^[5]. Niewykluczone jednak, że nazwa powstała jako forma zdrobniała od nazwy miasta Brześć. Wówczas Brzostowica oznaczałaby "Mały Brześć"^[6].

Toponim wiązany jest również ze słowem bieraścianka, którym określano łódki z kory brzozowej używane w przeszłości na okresowo żeglownej miejscowej rzeczce. Istnieje także podanie ludowe, według którego pierwszymi osadnikami w tym miejscu byli zakochani Brzost i Tawica, którym przyszło uciekać z rodzinnych stron w poszukiwaniu szczęścia. Od ich imion jakoby powstała nazwa Brzostowicy. W 2006, w czasie święta 500-lecia osiedla, przy wjeździe do niego ustawiono rzeźby przedstawiające mitycznych Brzosta i Tawicę, jako wyraz szacunku dla przodków i ich kultury^[7].

Flaga i herb

Flaga i herb Brzostowicy Wielkiej zostały ustanowione 17 lipca 2006 rozporządzeniem prezydenta Białorusi nr 455^[8].

Historia

Ratusz w XIX w.

Pałac Kossakowskich na pocz. XX w.

Kościół Nawiedzenia NMP na pocz. XX w.

1506: pierwsze wzmianki w związku z nadaniem osady w wieczyste użytkowanie Aleksandrowi Chodkiewiczowi, marszałkowi Wielkiego Księstwa Litewskiego, za zasługi dla Ojczyzny;
XVI wiek: w Brzostowicy istniał kościół, który spaliły wojska moskiewskie; istniał także dwór szlachecki^[9];
1613: na mapie Tomasza Makowskiego zaznaczona jako miasteczko powiatu grodzieńskiego;
XVII–XVIII wiek: własność Mniszków, Potockich, Kossakowskich
1754: otrzymała od króla Polski Augusta III prawo magdeburskie; zatwierdzono herb z wizerunkiem wiewiórki;
19 września 1794: w bitwie między żołnierzami Tadeusza Kościuszki i wojskiem rosyjskim w miasteczku zginęło ponad 250 powstańców, a pogoń za nimi trwała aż do wsi Hołynka; w bitwie po stronie rosyjskiej odznaczył się dowódca szwadronu, major, książę Piotr Bagration, przyszły bohater wojny z Napoleonem w 1812;
1795: w wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej weszła w skład powiatu grodzieńskiego guberni grodzieńskiej Imperium Rosyjskiego;
1863–1864: mieszkańcy miasteczka brali aktywny udział w powstaniu styczniowym
1917: zajęta przez wojska niemieckie;
od 1919 r. w granicach II Rzeczypospolitej;
7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej^[10];
latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę;
20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego^[11].
od 19 lutego 1921 roku^[12] centrum administracyjne gminy Brzostowica Wielka w powiecie grodzieńskim województwa białostockiego;
wrzesień 1939: zajęta przez ZSRR; w dniach pomiędzy ewakuacją Wojska Polskiego a wkroczeniem Armii Czerwonej dochodziło do zbrodni na polskich urzędnikach dokonywanych przez kryminalistów i ludność niepolską; zamordowani zostali m.in. dwaj policjanci: komendant posterunku Ostaszewski i posterunkowy Łojko^[13]; od listopada 1939 w składzie Białoruskiej SRR jako wieś w rejonie kryneckim obwodu białostockiego;
2 listopada 1939: włączona do Białoruskiej SRR;
4 grudnia 1939: włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego;
czerwiec 1941: pod okupacją niemiecką;
22 lipca 1941: włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy;
1944: ponownie zajęta przez wojska sowieckie;
20 września 1944: stała się centrum administracyjnym rejonu brzostowickiego;
19 lutego 1947: otrzymała status osiedla typu miejskiego;
wrzesień 2006: osiedle obchodziło święto 500-lecia pierwszego wzmiankowania, w czasie którego odsłonięto m.in. pomnik "Drzewo życia" przedstawiający wiewiórkę - symbol miejscowości^[14].

Demografia

1878: 1694 os. (791 mężczyzn і 803 kobiety), w tym 1127 Żydów^[15]
Według spisu powszechnego z 1921 roku, miasteczko zamieszkane było przez 1371 osób, w tym 705 Żydów, 596 Polaków i 70 Białorusinów. Judaizm wyznawało 720 mieszkańców, katolicyzm – 421, prawosławie – 229. Jeden mieszkaniec miasteczka był ewangelikiem. Z kolei w folwarku Brzostowica Wielka mieszkało 160 osób, w tym 90 Białorusinów, 69 Polaków i jedna osoba innej narodowości. Prawosławie wyznawały 92 osoby, katolicyzm – 68^[16].
1931: m.in. 720 Żydów (w sierpniu 1941 brzostowiccy Żydzi przesiedleni zostali do getta w Krynkach, a w listopadzie 1942 zgładzeni w obozie zagłady w Treblince)^[17]
2006: 5900 os.

Gospodarka, komunikacja

Przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego, usługi socjalno-mieszkaniowe.

Filia "Brzostowickiego masłasyrzawodu" – AAT "Małoczny swiet"
Prywatne Unitarne Przedsiębiorstwo "Kaapram Bierastawickaha rajonnaha spażywieckaha tawarystwa"

Miejscowość położona jest 10 km od stacji kolejowej Brzostowica na linii Mosty – Brzostowica, przy drodze Grodno – Brzostowica – Wołkowysk.

Zabytki

Historyczna zabudowa miasteczka (kon. XIX – pocz. XX w.)
Kościół Przemienienia Pańskiego (1912), parafialny
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny (1615)
Stary cmentarz katolicki, kapliczki
Cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy (2. poł. XIX w.), parafialna
Dwór Kossakowskich (XVIII w.).