Calymene
Calymene – wymarły rodzaj trylobitów żyjący w okresie sylurskim.
Calymene | |
Shirley, 1936 | |
Calymene blumenbachi | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada |
trylobity |
Rząd | |
Rodzina |
Calymenidae |
Rodzaj |
Calymene |
Opis Średni trylobit (kilka cm) o długiej, ale dość szerokiej tarczy tułowiowej złożonej z licznych segmentów (13), bardzo małej tarczy ogonowej i szerokiej tarczy głowowej z wąską glabellą o charakterystycznych łezkowatych płatach. Cały pancerz ma zarys prostokątny. Kolce policzkowe dość długie, cienkie. Wzgórki oczne i oczy występują, ale są dość małe.
Znaczenie: Skamieniałości różnych gatunków Calymene są istotnymi skamieniałościami przewodnimi w datowaniu syluru Europy i Ameryki Północnej.
Występowanie: Rodzaj kosmopolityczny, znany ze wszystkich kontynentów, z wyjątkiem Antarktydy (w Afryce tylko w Maroku). Formy klasyczne pochodzą z Europy i Ameryki Północnej, formy z innych kontynentów są obecnie czasem zaliczane do pokrewnych rodzajów (np. Gravicalymene). Występuje również w Polsce w Górach Świętokrzyskich.
Zasięg wiekowy Sylur, gatunki zaliczane dawniej do ordowiku i dewonu obecnie należą do pokrewnych rodzajów.
Wybrane gatunki o dużej wartości stratygraficznej:
- Calymene breviceps, Indiana i Illinois.
- Calymene blumenbachi, Dudley Anglia.
- Calymene clavicula, Oklahoma.
- Calymene niagarensis, New York.
- Calymene tuberculata, Gotlandia Szwecja.
- Calymene vogdesi Ohio
Bibliografia
edytuj- U. Lehmann & G. Hillmer, 1991: Bezkręgowce kopalne. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
- S. Orłowski, M. Szulczewski, 1990. Geologia historyczna. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
- ThePaleobiology Database