Wikipedia

Charlotte Perrelli

Anna Jenny Charlotte Perrelli, z domu Nilsson (ur. 7 października 1974 w Hovmantorp) – szwedzka piosenkarka, pisarka i prezenterka telewizyjna.

Charlotte Perrelli
Ilustracja
Charlotte Perrelli podczas występu na Het Grote Songfestivalfeest, 2019.
Imię i nazwisko

Anna Jenny Charlotte Perrelli

Data i miejsce urodzenia

7 października 1974
Hovmantorp

Gatunki

Disco, pop, szlagier

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1987

Wydawnictwo

Stockhouse (1999–2008; od 2009)
Universal Music (2008)

Zespoły
Wizex, Anders Engbergs
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dwukrotna zwyciężczyni programu Melodifestivalen (1999, 2008). Laureatka 44. Konkursu Piosenki Eurowizji (1999).

Młodość

edytuj

Urodziła się w Hovmantorpii w gminie Lessebo. Mając 13 lat, dołączyła do lokalnego zespołu tanecznego Bengt Ingvars, działającego w Hovmantorp w prowincji Smalandia w południowej Szwecji. Z czasem grupa zmieniła nazwę na Bengt Ingvars med Charlotte. Uczęszczała do Wyższej Szkoły Artystycznej w Växjö, gdzie równolegle występowała jako liderka zespołu Kendix.

Kariera muzyczna

edytuj

W 1994 rozpoczęła karierę wokalną w zespole tanecznym Andersa Engbergsa, z którym wydała dwa albumy studyjne. W 1997 odeszła z grupy i nawiązała współpracę z zespołem Wizex, z którym wydała kolejne dwie płyty w swoim dorobku, Mot nya mål i Tusen och en natt. Za pierwszy byli nominowany do nagrody Grammi w kategorii „najlepszy album”, a za drugi odebrali status złotej płyty za wysoką sprzedaż w Szwecji.

W 1999 wzięła udział w Melodifestivalen, krajowych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji, do których zgłosiła się z utworem „Tusen och en natt”. W finale zdobyła największą liczbę 217 punktów od jurorów i telewidzów, zostając reprezentantką Szwecji podczas 44. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Jerozolimie[1][2]. Po finale eliminacji nagrała anglojęzyczną wersję piosenki („Take Me to Your Heaven”), z którą 29 maja zwyciężyła w finale Eurowizji, zdobywszy 163 punkty[3]. Po wygranej w konkursie wyruszyła w trasę koncertową po Europie oraz zaczęła pracę nad materiałem na debiutancki album, zatytułowany po prostu Charlotte. Z powodu konfliktu z krajowym nadawcą SVT nie wystąpiła jako gość specjalny podczas finału 45. Konkursu Piosenki Eurowizji, co uchodzi za tradycję konkursu.

W 2001 wydała drugi album studyjny pt. Miss Jealousy, który promowała singlem „You Got Me Going Crazy”. Po wydaniu płyty wyruszyła w kolejną trasę koncertową po kilku krajach w Europie oraz po Nowej Zelandii. W 2003 poprowadziła pierwszy koncert półfinałowy podczas Melodifestivalen 2003[4], zadebiutowała w roli Marii Magdaleny w szwedzkiej wersji musicalu Jesus Christ Superstar[5] i wydała singiel „Broken Heart”, który zapowiedziała album pt. Gone Too Long wydany w 2004[6]. Z płytą dotarła do pierwszego miejsca krajowej listy sprzedaży. Album promowała także singlem „A Million Miles Away”[7]. Latem wystąpiła podczas trasy koncertowej Rhapsody in Rock. Na początku 2005 zasiadła w komisji jurorskiej programu Inför Eurovision, podczas którego oceniane były eurowizyjne propozycje biorące udział w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji.

 
Perrelli w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji (2008)

W 2006 wydała album studyjny pt. I din röst, który nagrała ku czci Moniki Zetterlund[8]. W 2007 odbyła trasę koncertową po Szwecji i wydała dwa premierowe single: „Som du” i „Jag är tillbaks”. W 2008 z utworem „Hero” zwyciężyła w finale programu Melodifestivalen 2008[9][10][11], dzięki czemu reprezentowała Szwecję w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji. Przed konkursem była jedną z faworytek do wygrania w finale[12], jednak 24 maja zajęła w nim dopiero 18. miejsce[13]. Po udziale w konkursie zajęła z „Hero” piąte miejsce na Sopot Hit Festiwal 2008. W tym samym czasie zaczęła przygotowania do festiwalu Rhapsody in Rock, podczas którego występowała z Robertem Wellsem, a latem wystąpiła z nim podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie. W sierpniu podpisała kontrakt płytowy z chińską wytwórnią płytową, która wydała jej album pt. Hero w Chinach[14]. Jesienią 2008 rozpoczęła pracę nad świątecznym albumem pt. Rimfrostjul, który wydała w listopadzie tego samego roku[15]. W tym czasie zaśpiewała gościnnie w kilku programach telewizyjnych, m.in. Sommarkrysset, Victoriadagen i Nationaldagen, a także wystąpiła w charakterze trenera wokalnego w jednym z odcinków Idola. Na początku 2009 wyleciała do Pekinu, gdzie pojawiła się w kilku programach telewizyjnych.

 
Perrelli (2014)
 
Perrelli na Sommarkrysset 2016

W lipcu 2009 wystąpiła podczas parady szlagierów organizowanej w Sztokholmie. W kolejnych miesiącach nagrała z Magnusem Carlssonem singiel „Mitt livs gemal”, który został zaprezentowany podczas ślubu szwedzkiej pary królewskiej w czerwcu 2010. W grudniu wyruszyła w trasę koncertową po szwedzkich kościołach w celach promocji świątecznej płyty Rimfrostjul. W listopadzie 2011 potwierdziła, że wcieli się w postać Evy Peron w inscenizacji musicalu Evita, wystawianej w Malmö Opera, a także ogłosiła udział w Melodifestivalen 2012, do których zgłosiła się z utworem „The Girl”. Wystąpiła podczas czwartego półfinału eliminacji i zajęła piąte miejsce, nie kwalifikując się do rundy finałowej[16]. Po udziale w selekcjach wydała album pod tym samym tytułem, na którym znalazła się m.in. piosenka „Little Braveheart”, nagrana w duecie z Kate Ryan[17]. Latem 2012 powróciła do występów w musicalu Evita. W grudniu 2013 wydała album pt. Min barndoms jul.

W 2016 miała poprowadzić drugi półfinał Melodifestivalen[18], ale ostatecznie wystąpiła jako gość artystyczny wydarzenia[19]. W lutym 2017 wystąpiła z piosenką „Mitt liv” w pierwszym półfinale Melodifestivalen 2017 i zajęła w nim ostatnie miejsce. W 2021 z utworem „Still Young” wzięła udział w programie Melodifestivalen 2021[20].

Działalność pozamuzyczna

edytuj

W latach 1997–1998 grała trenerkę Millan Svensson w serialu Vita lögner.

W 2000 została okrzyknięta „najseksowniejszą Szwedką” według czytelników magazynu „Café”.

Współprowadziła koncerty Melodifestivalen 2003 i Melodifestivalen 2004[21] oraz program Tillsammans för världens barn (2006), a także była gospodynią programu typu talent show dla dzieci Super Troupers. Była jurorką w programie Talang (2009–2011).

Wydała dwie książki dotyczące fitnessu, Kan du Kan jag (2010) i Kan jag kan du: Träna med Charlotte (2012).

W 2012 wypuściła własną linię perfum i kosmetyków The Girl.

Życie prywatne

edytuj

W 2003 wyszła za mąż za szwedzko-włoskiego restauratora Nicola Ingrossiego, brata Emilio Ingrosso, który ożenił się z inną szwedzką wokalistką, Pernillą Wahlgren. Z powodu sporów z rodziną Ingrosso, artystki postanowiły zmienić swoje nazwiska na Perrelli. Charlotte i Nicola doczekali się dwójki synów: Angelo (ur. 2004) i Alessio (ur. 2005). W czerwcu 2008 para ogłosiła separację[22], we wrześniu kolejnego roku małżeństwo wniosło pozew o rozwód.

W 2012 zaczęła spotykać się z Andersem Jensenem, z którym doczekała się syna, Adriana Romeo Perrelli-Jensena, który przyszedł na świat 30 lipca 2013[23]. 29 sierpnia 2015 w Château d’Esclimont Perrelli i Jensen wzięli ślub[24].

Dyskografia

edytuj

Albumy studyjne

edytuj

Albumy świąteczne

edytuj

Single

edytuj
  • 1999 – „Take Me to Your Heaven”
  • 1999 – „I Write You a Lovesong”
  • 2000 – „Damn You”
  • 2001 – „You Got Me Going Crazy”
  • 2001 – „Miss Jealousy”
  • 2003 – „Broken Heart”
  • 2004 – „Million Miles Away”
  • 2006 – „I din röst”
  • 2006 – „Jag är tillbaks”
  • 2008 – „Hero”
  • 2008 – „Bullet”
  • 2008 – „Addicted”
  • 2012 – „The Girl”
  • 2012 – „Little Braveheart”

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Melodifestivalen 1999. svt.se. [dostęp 2013-03-14]. (szw.).
  2. ↑ HISTORIA SZWECJI NA ESC – 1999. dziennik-eurowizyjny.blog.pl. [dostęp 2013-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1999 Scoreboard. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-14].
  4. ↑ Bjørn Erik Opheim: Charlotte Nilsson hosts first Swedish preselection. esctoday.com, 2003-01-17. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
  5. ↑ Bjørn Erik Opheim: Charlotte Nilsson to play Mary Magdalene. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2002-11-23. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  6. ↑ Charlotte Perrelli – Gone Too Long. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  7. ↑ Charlotte* – Million Miles Away. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  8. ↑ Charlotte Perrelli – I din röst. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  9. ↑ Andreas Schacht: Charlotte Perrelli wins Melodifestivalen!. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv, 2008-03-15. [dostęp 2013-06-06]. (ang.).
  10. ↑ Melodifestivalen 2008. [w:] SVT [on-line]. svt.se. [dostęp 2013-04-28]. (szw.).
  11. ↑ Melodifestivalen 2008 Statistic. [w:] SVT [on-line]. svt.se. [dostęp 2013-06-06]. (szw.).
  12. ↑ Charlotte wysuwa się na czoło. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org. [dostęp 2013-03-15].
  13. ↑ Sweden in Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-06-06].
  14. ↑ Charlotte Perrelli – Hero. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  15. ↑ Charlotte Perrelli – Rimfrostjul. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  16. ↑ Danny Saucedo: „Jag är riktigt sugen på Eurovision”. www.svt.se. [dostęp 2013-03-15]. (szw.).
  17. ↑ Charlotte Perrelli – The Girl. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  18. ↑ Lina Åhman: Charlotte Perrelli leder Melodifestivalen 2016 i Malmö med Gina Dirawi. svt.se, 2015-11-17. [dostęp 2016-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-22)]. (szw.).
  19. ↑ Så blir Charlotte Perrellis nya roll i Melodifestivalen 2016. svt.se, 2016-02-03. [dostęp 2016-02-13]. (szw.).
  20. ↑ Krzysztof Stefaniak: Melodifestivalen 2021: poznaj uczestników!. [w:] Eurowizja.org [on-line]. [dostęp 2020-12-05]. (pol.).
  21. ↑ Melodifestivalen 2004. svt.se. [dostęp 2013-10-10]. (szw.).
  22. ↑ De tar time out. [w:] Aftonbladet [on-line]. www.aftonbladet.se, 2008-06-09. [dostęp 2014-07-21]. (szw.).
  23. ↑ Nu avslöjar Perrelli sin nyfödde sons namn. [w:] Expressen [on-line]. www.expressen.se, 2013-08-10. [dostęp 2014-07-21]. (szw.).
  24. ↑ Perrelli har sagt ja till sin kärlek Anders. expressen.se, 2015-08-29. [dostęp 2016-02-13]. (szw.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charlotte_Perrelli&oldid=74487747”
  NODES
INTERN 2