Chinojeż

rodzaj ssaka

Chinojeż[2] (Mesechinus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeży (Erinaceinae) w obrębie rodziny jeżowatych (Erinaceidae).

Chinojeż
Mesechinus
Ognev, 1951[1]
Ilustracja
Chinojeż dauryjski (M. dauuricus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Podrząd

Erinaceota

Rodzina

jeżowate

Podrodzina

jeże

Rodzaj

chinojeż

Typ nomenklatoryczny

Erinaceus dauuricus Sundevall, 1842

Gatunki

6 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3][4][5].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 120–267 mm, długość ogona 12–46 mm, długość ucha 16–48 mm, długość tylnej stopy 28–47 mm; masa ciała 112–1100 g[4][6].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1951 roku rosyjski zoolog Siergiej Ogniow na łamach czasopisma Biułletienʹ Moskowskogo obszczestwa ispytatielej prirody[1]. Na gatunek typowy Ogniow wyznaczył (oryginalne oznaczenie) chinojeża dauryjskiego (M. dauuricus).

Etymologia

edytuj

Mesechinus: gr. μεσος mesos ‘środkowy, pośredni’[7]; εχινος ekhinos ‘jeż’[8].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][6][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][a] Status
IUCN[10]
Mesechinus wangi He Kai, Jiang Xuelong & Ai Huaisen, 2018 gatunek monotypowy Chińska Republika Ludowa (rezerwat przyrody Gaoligongshan) DC: 17,7–24 cm
DO: 1,4–1,8 cm
MC: 336–451 g
 NE 
Mesechinus miodon (O. Thomas, 1908) gatunek monotypowy Chińska Republika Ludowa (wschodnia Ningxia i północne Shaanxi) DC: 12–22 cm
DO: 2,5–436 cm
MC: 230–750 g
 NE 
 
Mesechinus dauuricus (Sundevall, 1842) chinojeż dauryjski gatunek monotypowy Rosja (Zabajkale na wschód do górnego biegu rzeki Amur), środkowa i wschodnia Mongolia oraz północna i środkowa Chińska Republika Ludowa DC: 24–27 cm
DO: 2,6–3,4 cm
MC: 1–1,1 kg
 LC 
Mesechinus hughi (O. Thomas, 1908) chinojeż mandżurski gatunek monotypowy Chińska Republika Ludowa (południowe Gansu, południowe Shaanxi, Shanxi, południowy Henan oraz północno-wschodni i południowo-wschodni Syczuan) DC: 14,8–23 cm
DO: 1,2–2,4 cm
MC: 112–750 g
 LC 
 
Mesechinus orientalis Shi Zifan, Yao Hongfeng, He Kai, Bai Weipeng, Zhou Jiajun, Fan Jingyi, Su Weiting, Nie Wenhui, Yang Shuzhen, Onditi, Jiang Xuelong & Chen Zhongzheng, 2023 gatunek monotypowy wschodnia Chińska Republika Ludowa (południowe Anhui i północno-zachodni Zhejiang) DC: 17,6–19,8 cm
DO: 1,6–2,7 cm
MC: 299–414 g[11]
 NE 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszej Chińskiej Republice Ludowej[12]:

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

edytuj
  1. a b С.И. Огнёв. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 56 (1), s. 8, 1951. (ros.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 61. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 22. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. a b c d e T. Best: Family Erinaceidae (Hedgehogs and Gymnures). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 326–327. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mesechinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
  6. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 405. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. Jaeger 1959 ↓, s. 154.
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 88.
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-05]. (ang.).
  10. Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  11. Z. Shi, H. Yao, K. He, W. Bai, J. Zhou, J. Fan, W. Su, W. Nie, S. Yang, K.O. Onditi, X. Jiang & Z. Chen. A new species of forest hedgehog (Mesechinus, Erinaceidae, Eulipotyphla, Mammalia) from eastern China. „ZooKeys”. 1185, s. 143-161, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1185.111615. (ang.). 
  12. Z. Yang & D. Liu. On the mammalian fauna at Koloshan near Chungking, Szechuan. „Bulletin of the Geological Society of China”. 30 (1), s. 47, 1951. DOI: 10.1111/j.1755-6724.1950.mp30001006.x. (ang.). 

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1