Dengeki Daisy
Dengeki Daisy (jap. 電撃デイジー Dengeki deijī) – shōjo-manga autorstwa Kyōsuke Motomi. Wydawana przez japoński magazyn Betsucomi. Seria składa się z 16 tomów[2].
Dengeki Daisy | |
---|---|
jap. 電撃デイジー (Dengeki deijī) | |
Gatunek | komedia, romans |
Manga | |
Autor | Kyōsuke Motomi |
Wydawca | Shōgakukan[1] |
Polski wydawca | Waneko |
Odbiorcy | shōjo |
Drukowana w | Betsucomi |
Wydawana | 26 października 2007 – 12 października 2013 |
Liczba tomów | 16 |
W Polsce wszystkie tomy mangi ukazały się nakładem wydawnictwa Waneko[3].
Opis fabuły
edytujStarszy brat Teru zmarł, ale przed śmiercią zdążył dać jej telefon komórkowy, dzięki któremu dziewczyna jest w stanie kontaktować się z pewnym tajemniczym chłopakiem o pseudonimie „Daisy”. Ma on pomagać Teru i wspierać ją w trudnych chwilach. Pewnego popołudnia dziewczyna przez przypadek wybija jedno ze szkolnych okien. W rezultacie jest zmuszona pracować dla zrzędliwego i okrutnego, acz niezwykle przystojnego woźnego, Tasuku Kurosakiego.
Postacie
edytujPierwszoplanowe
edytuj- Teru Kurebayashi (jap. 紅林 照 Kurebayashi Teru) – 16-letnia dziewczyna, która po śmierci swojego starszego brata zostaje sama. Jej jedyną podporą w trudnych chwilach jest Daisy. Jest to tajemniczy chłopak, z którym kontaktuje się za pomocą maili wysyłanych z telefonu komórkowego otrzymanego od zmarłego brata. Mimo że Teru nigdy nie spotkała się z nim twarzą w twarz, bezgranicznie mu ufa i jest gotowa bronić go za wszelką cenę. Przypadkowo zbija szkolne okno, w konsekwencji czego musi pracować dla nowego woźnego – Tasuku Kurosakiego. Początkowo jest negatywnie nastawiona do Kurosakiego, lecz z czasem to się zmienia. Ma 156 cm wzrostu, grupę krwi 0 i jest praworęczna[4]
- Tasuku Kurosaki (jap. 黒崎 祐 Kurosaki Tasuku) – 24-letni mężczyzna pracujący jako szkolny woźny, uzależniony od papierosów i alkoholu. Mimo jego nieprzyjemnego zachowania w stosunku do Teru, bardzo się o nią troszczy. Dziewczyna jest początkowo nieświadoma tego, że Tasuku to Daisy, haker, który pracował z jej bratem. Przyjaciółki Teru uważają, że Kurosaki jest bardzo przystojnym i atrakcyjnym chłopakiem. Czasem jest żartobliwie nazywany loliconem przez swoich znajomych, ponieważ żywi silne uczucia do licealistki. Pomimo że jest zakochany w Teru, sądzi, że nie ma prawa jej kochać, gdyż jest tym, który przyczynił się do śmierci jej brata. Ma 181 cm wzrostu, grupę krwi AB i jest leworęczny[4].
Drugoplanowe
edytuj- Riko Onizuka (jap. 鬼塚 理子 Onizuka Riko) – 30-letnia, niezwykle piękna kobieta. Pracuje jako pedagog w szkole Teru. Jest przyjaciółką Tasuku oraz jego kompanem do picia alkoholu. Przez wzgląd na brata Teru, którego była dziewczyną, po jego śmierci pozwoliła Teru zamieszkać w swoim mieszkaniu i od tej pory traktowała ją jak młodszą siostrę.
Manga
edytujNr | Język japoński | Język polski | ||
---|---|---|---|---|
Data wydania | ISBN | Data wydania | ISBN | |
1 | 26 października 2007[5] | ISBN 978-40-91313-06-5 | 20 stycznia 2012[6] | ISBN 978-83-62866-37-3 |
|
Dodatek: Dengeki Daisy Extra – krótki komiks niemający żadnego wpływu na fabułę serii, opublikowany w Deluxe Betsucomi, wydanie specjalnie First Autumn Cho! Tokudai z 2007 roku. Dodatkowo autorka zamieściła kilka kącików z fanserwisem, gdzie opisała jakie miała wątpliwości co do tytułu oraz jakim samochodem ma jeździć Kurosaki. |
|||
Teru Kurebayashi, uboga stypendystka jest nękana przez wysokopostawionych przedstawicieli rady uczniowskiej. Ktoś ratuje ją z opresji rzucając w jej prześladowców piłkami tenisowymi. W radosnej euforii Teru bierze jedną z nich i przypadkowo rozbija okno. Następnego dnia zgłasza się do niej Tasuku Kurosaki, szkolny woźny, każąc jej odpracować rozbitą szybę. Teru nie wie jednak, że to on jest Daisym, jej tajemniczym przyjacielem, z którym SMSuje. W szkole pojawia się nowy nauczyciel, który informuje Teru, że jej zmarły brat w przeszłości napisał wiele cennych programów, jednak nikt nie wie gdzie one są. Niedługo potem ktoś włamuje się do jej mieszkania, na miejscu zaś dziewczyna spotyka nauczyciela. Ucieka do Kurosakiego, który udziela jej schronienia. | ||||
2 | 26 marca 2008[7] | ISBN 978-40-91314-55-0 | 2 marca 2012[8] | ISBN 978-83-62866-38-0 |
|
||||
3 | 26 sierpnia 2008[9] | ISBN 978-40-91320-07-0 | 15 maja 2012[10] | ISBN 978-83-62866-39-7 |
|
||||
4 | 26 stycznia 2009[11] | ISBN 978-40-91322-10-4 | 15 lipca 2012[12] | ISBN 978-83-62866-40-3 |
|
||||
5 | 26 czerwca 2009[13] | ISBN 978-40-91323-95-8 | 10 września 2012[14] | ISBN 978-83-62866-41-0 |
|
||||
6 | 26 lutego 2010[15] | ISBN 978-40-91327-74-1 | 19 listopada 2012[16] | ISBN 978-83-62866-42-7 |
|
Tomik 6 zawiera dwa dodatki o tematyce świątecznej, narysowane przez autorkę do specjalnego dodatku w Betsucomi:
|
|||
Afera, w którą wplątali się Kurosaki i Teru dobiega końca. Niestety, Teru zostaje uprowadzona przez pana Arai. Czy wyśle do Kurosakiego sygnał SOS? | ||||
7 | 26 lipca 2010[17] | ISBN 978-40-91333-84-1 | 18 stycznia 2013[18] | ISBN 978-83-62866-43-4 |
|
||||
Kurosaki w końcu decyduje się wyznać Teru całą prawdę. Niestety, Akira ma w stosunku do niego pewne plany... Czy poczynania chłopaka zniszczą uczucie między naszymi bohaterami? | ||||
8 | 26 października 2010[19] | ISBN 978-40-91334-79-4 | 10 marca 2013[20] | ISBN 978-83-62866-44-1 |
|
||||
Teru padła ofiarą spisku, na domiar złego Kurosaki wysłał jej wiadomość z dramatycznym wyznaniem, że to o ponosi winę za śmierć Soichiro. Osamotniona dziewczyna decyduje się wysłuchać opowieści o grzechu ukochanego i jego spotkaniu z jej bratem. Oto najnowszy tom, który z pewnością wyciśnie Wam z oczu łzy. | ||||
9 | 26 kwietnia 2011[21] | ISBN 978-40-91337-90-0 | 10 maja 2013[22] | ISBN 978-83-62866-45-8 |
|
||||
10 | 26 września 2011[23] | ISBN 978-40-91340-37-5 | 10 lipca 2013[24] | ISBN 978-83-62866-46-5 |
|
||||
Organizacja, która pracowała nad odtworzeniem i wykorzystaniem Jacka O'Frosta, została zniszczona. Zamieszany w tę sprawę Akira spotyka się z Kurosakim i sugeruje, że to jeszcze nie koniec problemów, a Teru wciąż grozi niebezpieczeństwo. Tymczasem z dziewczyną kontaktuje się osoba twierdząca, że zna sekret Kurosakiego. | ||||
11 | 26 marca 2012[25] | ISBN 978-40-91343-16-1 | 18 września 2013[26] | ISBN 978-83-63769-67-3 |
|
||||
Teru w końcu otrząsnęła się z lęku po napaści Akiry i stara się pozytywnie patrzeć w przyszłość. Niestety, Renę coraz bardziej martwi dziwne zachowanie jej narzeczonego, pana Morizono. W końcu prosi Teru o radę. Wtedy pojawia się właśnie on i zaciąga obie siłą do restauracji. Kurosaki otrzymuje o tym wiadomość i postanawia działać. | ||||
12 | 26 czerwca 2012[27] | ISBN 978-40-91345-53-0 | 18 listopada 2013[28] | ISBN 978-83-63769-71-0 |
13 | 25 stycznia 2013[29] | ISBN 978-40-91350-80-0 | 17 stycznia 2014[30] | ISBN 978-83-63769-75-8 |
14 | 26 czerwca 2013[31] | ISBN 978-40-91352-67-5 | 18 marca 2014[32] | ISBN 978-83-64508-01-1 |
15 | 25 października 2013[33] | ISBN 978-40-91356-50-5 | 19 maja 2014[34] | ISBN 978-83-64508-02-8 |
16 | 26 lutego 2014[2] | ISBN 978-40-91357-60-1 | 18 lipca 2014[35] | ISBN 978-83-64508-30-1 |
Odbiór
edytujManga została ogłoszona najlepszą nową mangą shōjo roku 2010, zdaniem czytelników serwisu about.com[36]
Przypisy
edytuj- ↑ Dengeki Daisy. Tanuki.pl. [dostęp 2011-06-08].
- ↑ a b 電撃デイジー / 16. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ Dengeki Daisy na stronie wydawnictwa. Waneko. [dostęp 2017-09-19]. (pol.).
- ↑ a b Manga tom 3, rozdział 11, ISBN 978-83-62866-39-7
- ↑ 電撃デイジー / 1. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 1. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 2. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 2. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 3. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 3. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 4. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 4. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 5. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 5. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 6. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 6. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 7. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 7. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 8. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 8. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 9. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 9. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 10. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 10. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 11. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 11. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 12. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 12. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 13. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 13. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 14. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 14. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ 電撃デイジー / 15. Shōgakukan. [dostęp 2016-01-05]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 15. Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ DENGEKI DAISY: TOM 16 (OSTATNI). Waneko. [dostęp 2016-08-28]. (jap.).
- ↑ Manga Readers Choice Awards 2011. about.com. [dostęp 2012-12-27].
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona mangi. betsucomi.shogakukan.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)]. (jap.).
- Recenzja mangi Dengeki Daisy na stronie tanuki.pl