Despotat Dobrudży

Despotat Dobrudży
Добруджанско деспотство lub Карвунско деспотство
	ok. 1325–1399
Herb	Flaga
Ustrój polityczny	monarchia feudalna
Stolica	Kawarna
Data powstania	ok. 1325
Data likwidacji	ok 1399
Władca	Iwanko
Język urzędowy	bułgarski
Religia dominująca	Prawosławie
brak współrzędnych

Despotat Dobrudży, Karwunsko despotstwo (bułg. Добруджанско деспотство, Карвунско деспотство; rum. Despotatul Dobrogei, Tara Cărvunei) – prawosławne bułgarskie księstwo feudalne istniejące w północno-wschodniej części Bułgarii pomiędzy latami 20 a końcem XIV wieku ze stolicą w Kawarnie.

Historia

Państwo zostało wydzielone z Drugiego państwa bułgarskiego pomiędzy 1325 a 1340 rokiem. Ziemie między dolnym Dunajem a Morzem Czarnym oderwał bojar Balik (zm. 1347). Po jego śmierci państwo odziedziczył jego brat Dobrotica. Dobrudży sprzyjało nadmorskie położenie i bliskość Bizancjum. Państwo zawarło traktaty handlowe z Genuą, Wenecją i cesarstwem Trapezuntu. W 1386 roku Dobrotica zmarł i został zastąpiony przez Iwanka, który w tym samym roku zawarł pokój ze Muradem I i przeniósł stolicę z Kaliakry do Warny, gdzie w 1387 roku podpisał traktat handlowy z Genuą w Perze. Bił srebrne i brązowe monety, aby zademonstrować swoją niezależność. W 1389 utracił tron w wyniku agresji Mirczy Starego, hospodara wołoskiego. Przy pomocy Turków odzyskał w 1393 roku tron. Ostatecznie Dobrudża straciła ponownie niezależność na rzecz Wołoszczyzny.

Władcy Dobrudży

Balik ok. 1325–1347
Dobrotica 1347–ok. 1386
Iwanko ok. 1386–1389 i 1393–1399.

Bibliografia

Tadeusz Wasilewski, Historia Bułgarii, wyd. 2 uzup. Wrocław: Ossolineum 1988, s. 108, 118-119.
Iwan Bożiłow, Bułgaria [w:] Świat Bizancjum, t. 3: Bizancjum i jego sąsiedzi 1204-1453, pod redakcją Angeliki Laiou, Cécile Morisson, przeł. Andrzej Graboń, Kraków: Wydawnictwo WAM 2014, s. 390.