Drakon (stgr. Δράκων – „Smok”) – prawodawca ateński, żył w VII wieku p.n.e., twórca pierwszego pisanego kodeksu praw ateńskich. Wybrany został na archonta (jeden z dziewięciu najwyższych urzędników w starożytnych Atenach) w 621 r. p.n.e. Ułożony przez niego kodeks, będący spisem istniejących już dużo wcześniej praw zwyczajowych, słynął z surowości (stąd też do dziś tzw. "drakońskie prawa", "drakońskie kary" są synonimem bardzo surowego prawodawstwa) i z tego też powodu Ateńczycy w 594 roku p.n.e. polecili Solonowi ułożenie nowego kodeksu. Do regulacji odwoływano się do IV w. p.n.e.[1].

Drakon
Δράκων
Data i miejsce urodzenia

?
Ateny

Data śmierci

?

archont
Okres

od 621 p.n.e.
do 620 p.n.e.

Imię Drakona pozostaje tradycyjnie związane z prawodawstwem surowym i krwawym z powodu archaicznej surowości kar; historyk grecki Plutarch (Żywot Solona 17) nazywał prawa „pisanymi krwią”[1]. W rzeczywistości opinie o okrucieństwie są przesadzone, a ta niewielka część, która pozostała nam z jego dzieła, pokazuje, że starał się on złagodzić obowiązujące w tym okresie zwyczaje. W epoce historycznej z kompleksu jego praw przetrwały jedynie te odnoszące się do krwawych zbrodni, które Solon utrzymał w mocy i kazał wyryć na tablicach[2]. Za czasów archonta Dioklesa (409–408 r. p.n.e.), za sprawą Ksenofonta i na mocy uchwały bule, wyryto kopię praw Drakona odnoszących się do zabójstwa na marmurowej steli, która, jakkolwiek zachowana w części, przetrwała do naszych czasów. Zasługą Drakona było ustalenie zapisu normy prawa zwyczajowego, chroniąc ją przed nadużyciami sędziów, a najważniejsze było wprowadzenie do prawodawstwa rozróżnienia na zabójstwo zamierzone i niezamierzone; ponadto obok procesu za zabójstwo wprowadził również proces za nakłanianie.

Przypisy

edytuj
  1. a b Ateny i Sparta: dwa typy polis. W: Danuta Musiał: Świat grecki. Od Homera do Kleopatry. Warszawa: Trio, 2008, s. 76. ISBN 978-83-7436-178-1.
  2. Arystoteles, Ustrój Aten 7.
  NODES
INTERN 1