Edirne lub Adrianopol[2][3] (gr. Αδριανούπολη, Adrianopoli, bułg. Одрин, Odrin) – miasto w europejskiej, północno-zachodniej części Turcji, na Nizinie Trackiej, przy ujściu rzeki Tundża do Maricy, w pobliżu granicy z Grecją oraz Bułgarią.

Edirne
ilustracja
Państwo

 Turcja

Prowincja

Edirne

Burmistrz

Filiz Gencan Akin

Wysokość

41-74 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności


140 374[1]

Nr kierunkowy

284

Kod pocztowy

22 000

Tablice rejestracyjne

22

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Edirne”
Ziemia41°40′41″N 26°33′34″E/41,678056 26,559444
Strona internetowa
Meczet Selimiye w Edirne

Historia

edytuj

Pierwotnie miasto było zamieszkiwane przez plemiona trackie. Około roku 120 roku n.e. zostało rozbudowane przez cesarza rzymskiego Hadriana, a nazwę zmieniono na Hadrianopolis. Było wówczas rzymskim ośrodkiem administracyjnym. W 378 roku rozegrała się w jego pobliżu bitwa, w której Goci rozgromili armię rzymską i zabili cesarza Walensa. W okresie bizantyńskim Adrianopol był stolicą prowincji Macedonia. W 1254 roku w pobliżu miejscowości stoczono bitwę pomiędzy Cesarstwem Nicejskim a Bułgarią.

W latach 60. XIV wieku miasto zdobyli Turcy osmańscy i nazwali je Edirne. Nowi władcy przenieśli z Bursy do Edirne stolicę swojego państwa. W trakcie wojny domowej w Turcji (1402–1413) pełniło rolę jednej ze stolic (pod panowaniem Sujemana i Musy). W 1413 roku[4] Edirne zostało stolicą całej Turcji i rolę tę pełniło do zdobycia przez Turków Konstantynopola (1453). Podczas wojen bałkańskich o miasto walczyli z Turkami Bułgarzy, którzy na krótko je zajęli[5]. W 1920 roku Adrianopol zajęli Grecy, ale w 1923 wrócił do Turcji.

Obecnie ośrodek przemysłu, turystyki; meczety: Bajazyda (XV-XVII w.), Selimiye (1575) i liczne pałace (XV-XVI w.).

Miasta partnerskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Population of Edirne 2024 | Edirne population - statistics [online], com/en/tr/population-of-edirne-4646.html [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  2. Edirne jest egzonimem głównym, zaś Adrianopol wariantowym.
  3. Zmiany wprowadzone na 54. posiedzeniu Komisji. Warszawa: Krajowa Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 2010.
  4. Najsłynniejsze miejsca i budowle świata. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2005, s. 243. ISBN 83-7184-480-8.
  5. Tomasz Wituch. Bałkany w Europie XX wieku. „Dzieje najnowsze”. Rocznik XXX, s. 8-9, 1998. ISSN 0419-8824. 
  NODES
admin 1
INTERN 2