Ernst Mayr

ornitolog i ewolucjonista amerykański

Ernst Walter Mayr (ur. 5 lipca 1904 w Kempten (Allgäu), zm. 3 lutego 2005 w Bedford) – ornitolog i ewolucjonista amerykański pochodzenia niemieckiego, jeden ze współtwórców nowoczesnej teorii ewolucji: neodarwinowskiej „nowej syntezy” integrującej dorobek tradycyjnej biologii systematycznej z osiągnięciami genetyki klasycznej. Bywał nazywany „apostołem Darwina” i „Darwinem XX wieku”[1].

Ernst Mayr
Ilustracja
Ernst Mayr podczas odbierania doktoratu honoris causa Uniwersytetu w Konstancji (1994)
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1904
Kempten

Data i miejsce śmierci

3 lutego 2005
Bedford

Zawód, zajęcie

ornitolog, ewolucjonista

Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)

Syntetyczna teoria ewolucji, sformułowana w latach 40. XX wieku, pozostaje kluczowym paradygmatem jednoczącym różne dyscypliny biologii. Wkładem Mayra w tę syntezę była m.in. jego koncepcja specjacji allopatrycznej, czyli powstawania gatunków z populacji rozdzielonych barierami geograficznymi[1].

Jako przedstawiciel taksonomii ewolucyjnej Mayr krytykował koncepcje Williego Henniga dotyczące systematyki. Ich spór odbił się szerokim echem w środowisku naukowym[2][3]. Mayr skrytykował twierdzenie Henniga, że ptaki i krokodyle są w rzeczywistości grupami siostrzanymi – nazwał je „absurdem”, mimo iż nie negował, że cechy wspólne ptaków i krokodyli są synapomorfiami. To wówczas Mayr ukuł termin „kladystyka” (ang. cladistics), obecnie powszechnie stosowany[4].

Mayr jako absolwent Uniwersytetu Berlińskiego uczestniczył w wyprawach naukowych na Nową Gwineę, Wyspy Salomona. W 1932 objął stanowisko kustosza kolekcji ornitologicznej w nowojorskim American Museum of Natural History, a od 1953 do emerytury w 1975 był profesorem Uniwersytetu Harvarda (w latach 1961-1970 kierował też tamtejszym Muzeum Zoologii Porównawczej). Współzałożyciel i sekretarz pierwszej kadencji Society for the Study of Evolution[5]. Od 1954 członek Amerykańskiej Akademii Nauk. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Crafoorda w 1999. Z żoną Margarete Simon miał dwójkę dzieci.

Przypisy

edytuj
  1. a b Axel Meyer. On the importance of being Ernst Mayr. „PLoS Biology”. 3 (5): e152, 2005. DOI: 10.1371/journal.pbio.0030152. (ang.). 
  2. Claude Dupuis. Willi Hennig’s impact on taxonomic thought. „Annual Review of Ecology and Systematics”. 15, s. 1–24, 1984. DOI: 10.1146/annurev.es.15.110184.000245. (ang.). 
  3. Michael Schmitt: Willi Hennig and the Rise of Cladistics. W: A. Legakis, S. Sfenthourakis, R. Polymeni, M. Thessalou-Legaki (red.): The New Panorama of Animal Evolution. Proceedings of the XVIII International Congress of Zoology. Pensoft Publishers, 2003, s. 369–379. ISBN 978-9546421647. (ang.).
  4. Ernst Mayr. Cladistic analysis or cladistic classification?. „Zeitschrift für Zoologische Systematik und Evolutionforschung”. 12 (1), s. 94–128, 1974. DOI: 10.1111/j.1439-0469.1974.tb00160.x. (ang.). 
  5. Ernst Mayr: The Society for the Study of Evolution – History. [dostęp 2011-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Walter J. Bock. Ernst Walter Mayr. 5 July 1904 – 3 February 2005. Elected ForMemRS 1988. „Biographical Memoirs of the Fellows of the Royal Society”. 52, s. 167–187, 2006. DOI: 10.1098/rsbm.2006.0013. (ang.). 
  NODES
Intern 2
iOS 1
multimedia 1
os 14