Eskişehirspor
Eskişehirspor Kulübü – turecki klub piłkarski z siedzibą w mieście Eskişehir.
| Pełna nazwa |
Eskişehirspor Kulübü | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Es-Es | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Stadion | |||
| Prezes |
Osman Taş | ||
| Trener |
wakat | ||
| Asystent trenera | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Klub nazywany jest popularnie Kırmızı Şimşekler, co oznacza "Czerwone Błyskawice". Spotykane jest także inne określenie - "Gwiazdy Anatolii". Założenie klubu w 1965 przyczyniło się do gwałtownego rozwoju futbolu w Anatolii. Klub posiada dużą grupę kibiców, których popularne zawołanie brzmi: "Es Es Es Ki Ki Ki , Eski Eski Es!".
Osiągnięcia
edytuj- Wicemistrz Turcji (3): 1969/1970, 1970/1971, 1972/1973
- Puchar Turcji: 1970/1971
- Finał Pucharu Turcji (2): 1969/1970, 1986/1987
Historia
edytujEskişehirspor powstał w 1965 roku na skutek połączenia klubów İdman Yurdu, Akademi Gençlik oraz Yıldıztepe. Nowy klub dopuszczony został do rozgrywek drugiej ligi tureckiej, awansując do pierwszej ligi w momencie, gdy ta stała się ligą zawodową. W latach 1968–1975 był jednym z najlepszych klubów Anatolii, trzykrotnie zdobywając wicemistrzostwo Turcji. Nie udało się jednak ani razu zdobyć mistrzostwa Turcji.
Pierwszy ze zdobytych tytułów wicemistrzowskich pozwolił klubowi zadebiutować w europejskich pucharach - w ostatniej edycji Pucharu Miast Targowych, która odbyła się w sezonie 1970/71. W pierwszej rundzie przeciwnikiem był hiszpański klub Sevilla FC. W Sewilli drużyna turecka przegrała nisko 0:1, zachowując duże szanse na awans. Na własnym boisku Eskişehirspor wygrał 3:1 i niespodziewanie awansował do kolejnej rundy. Kolejnym rywalem był holenderski klub FC Twente, który ze względu na pozycję, jaką wywalczyła sobie holenderska piłka klubowa na początku dekady, był zdecydowanym faworytem. U siebie Turcy wygrali 3:2, jednak na wyjeździe holenderska drużyna nie pozostawiła żadnych złudzeń pokonując rywali aż 6:1.
Największym sukcesem klubu było zdobycie Pucharu Turcji w sezonie 1970/71 po zwycięskim dwumeczu z Bursaspor - po porażce 1:2 Eskisehirspor pokonał rywali 3:1. Kolejnym zwycięskim turniejem był Puchar Prezydenta (Cumhurbaşkanlığı Kupası), w którego finale Eskişehirspor pokonał Galatasaray SK 3:2. Wszystkie bramki dla Eskişehirspor zdobył w tym meczu uważany za legendę klubu Fethi Heper.
Jako zdobywca pucharu klub wystąpił w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1971/72. Pierwszy przeciwnik, fiński klub MP Mikkeli, nie był zbyt wymagający - po wyjazdowym remisie 0:0 Eskisehirspor wygrał u siebie 4:0. W następnej rundzie przeciwnikiem był reprezentujący ZSRR klub Dinamo Moskwa. Drużyna turecka przegrała oba mecze po 0:1 i została wyeliminowana. Później okazało się, że rywale dotarli aż do finału tej edycji pucharu.
Kolejną szansą pokazania się był Puchar UEFA w sezonie 1972/73. Już w pierwszej rundzie przeciwnik okazał się stanowczo za mocny - Eskişehirspor trafił na Fiorentinę z Florencji i odpadł przegrywając 1:2 u siebie oraz 0:3 we Włoszech.
Kolejne wicemistrzostwo pozwoliło na start w Pucharze UEFA w sezonie 1973/74. Także i tym razem zabrakło szczęścia w losowaniu - już w pierwszej rundzie trzeba było stawić czoło bardzo silnej niemieckiej drużynie 1. FC Köln. Eskişehirspor zremisował u siebie 0:0, jednak w Kolonii przegrał 0:2 i odpadł z turnieju.
Trzecie miejsce w lidze w sezonie 1974/75 pozwoliło na start w Pucharze UEFA w sezonie 1975/76. Także i teraz nie udało się przebrnąć przez pierwszą rundę - bułgarski klub Lewski Spartak Sofia nie dał drużynie tureckiej żadnych szans wygrywając zdecydowanie oba spotkania - 3:0 w Sofii i 4:1 w Eskişehir. Jak dotąd był to ostatni występ klubu Eskişehirspor w europejskich pucharach.
Później klubowi wiodło się coraz gorzej, aż w końcu w sezonie 1981/82 Eskişehirspor w ostatniej 34 kolejce przegrał z zespołem Beşiktaş JK, co zadecydowało o spadku do drugiej ligi. Mecz ten przerwany został w 78 minucie z powodu interwencji kibiców klubu Eskişehirspor po tym, jak pomocnik Beşiktaşu Ziya zdobył w 76 minucie bramkę dającą drużynie ze Stambułu prowadzenie 2:1. Po meczu wynik został zweryfikowany na walkower 3:0 dla Beşiktaşu i Eskişehirspor spadł z ligi, tracąc 1 punkt do zespołu Gaziantepspor. Do pierwszej ligi Eskişehirspor wrócił w sezonie 1983/84.
W sezonie 1986/87 klub dotarł do finału Pucharu Turcji, gdzie przegrał dwumecz z Gençlerbirliği SK (Eskisehirspor wygrał 2:1 u siebie i przegrał 0:5 na wyjeździe). Klub wygrał Puchar Premiera, pokonując w finale w rzutach karnych Beşiktaş (po remisie 2:2 Eskisehirspor wygrał karne 4:2).
Eskişehirspor w sezonie 1988/89 ponownie spadł do drugiej ligi po przegranym 0:1 meczu 28 kolejki z Galatasaray SK (bramkę zdobył Tanju Çolak). Klub zgromadził łącznie 41 punktów i uplasował się za drużyną Altay Izmir. Po zajęciu trzeciego miejsca od końca w drugoligowej gupie A w sezonie 1991/92 Eskişehirspor spadł do trzeciej ligi, ale tylko na jeden sezon. Klub powrócił do drugiej ligi po wygraniu 5 grupy w III lidze.
W sezonie 1994/95 Eskişehirspor wygrał 3 grupę drugiej ligi i zakwalifikował się do gier barażowych. W barażach klub pokonał 2:1 Erzurumspor, 3:2 po dogrywce Adanaspor oraz 2:1 Aydınspor i awansował do pierwszej ligi. Powrót był bardzo ktrótkotrwały, gdyż w następnym sezonie Eskişehirspor, pomimo dobrego początku i zwycięstwa 3:1 nad İstanbulspor znów spadł do drugiej ligi po przegranym 1:7 meczu z Trabzonspor (5 bramek zdobył Szota Arweładze). W sezonie 1997/98 znów udało się dotrzeć do baraży, jednak tym razem Eskişehirspor nie awansował do pierwszej ligi. Co gorsza, w sezonie 1998/99 ledwo uniknął spadku do III ligi, co w końcu spotkało klub Petrolofisi.
Po udanym sezonie 2007/08 klub zajął 4 miejsce w II lidze (występującej pod nazwą Bank Asya 1. Lig) i zakwalifikował się do gier barażowych o trzecie miejsce premiowane awansem do pierwszej ligi. W rozgrywkach drugoligowych klub prowadzony był przez dwóch trenerów - od 1 do 26 kolejki drużyną kierował Metin Diyadin, a od 27 do 34 kolejki - Nejad Biyedic.
Pierwszym barażowym rywalem był klub Diyarbakirspor, z którym Eskişehirspor zremisował 0:0 i do dalszej gry awansował dzięki zwycięstwu w rzutach karnych 6:5. Następnie w Stambule, na stadionie Besiktasu BJK İnönü Stadı, Eskişehirspor po tym, jak bramki zdobyli Doğa Kaya i Coşkun Birdal, pokonał 2:0 Boluspor i awansował do pierwszej ligi.
Nowym prezesem klubu 3 czerwca 2008 został Halil Ünal, a nowym trenerem na sezon 2008/09 - Rıza Çalımbay.
28 czerwca 2012 roku nowym zawodnikiem klubu został polski pomocnik Patryk Małecki (wypożyczenie w sezonie 2012/13 z Wisły Kraków).
Europejskie puchary
edytuj|
|
| Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1970/71 | Puchar Miast Targowych | 1R |  Sevilla FC
|
3–1 | 0–1 | 3–2 |
| 2R |  FC Twente
|
3–2 | 1–6 | 4–8 | ||
| 1971/72 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R |  Mikkeli
|
4–0 | 0–0 | 4–0 |
| 2R |  Dinamo Moskwa
|
0–1 | 0–1 | 0–2 | ||
| 1972/73 | Puchar UEFA | 1R |  ACF Fiorentina
|
1–2 | 0–3 | 1–5 |
| 1973/74 | Puchar UEFA | 1R |  1. FC Köln
|
0–0 | 0–2 | 0–2 |
| 1975/76 | Puchar UEFA | 1R |  Lewski-Spartak Sofia
|
1–4 | 0–3 | 1–7 |
| 2012/13 | Liga Europy | 2Q |  St. Johnstone
|
2–0 | 1–1 | 3–1 |
| 3Q |  Olympique Marsylia
|
1–1 | 0–3 | 1–4 |
Skład na sezon 2015/2016
edytuj| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Ali Şaşal Vural
|
| 3 | OB | Anil Karaer
|
| 4 | OB | Birol Parlak
|
| 5 | OB | Sezgin Coşkun
|
| 6 | PO | Alpaslan Öztürk
|
| 7 | NA | Emre Güral
|
| 8 | PO | Onur Bayramoğlu
|
| 9 | PO | Engin Bekdemir
|
| 10 | PO |  Raheem Lawal
|
| 11 | PO |  Matías Defederico
|
| 13 | NA |  Nassim Ben Khalifa
|
| 14 | PO | Hasan Hüseyin Acar
|
| 15 | NA |  Sebastián Pinto
|
| 17 | OB | Kaan Kanak
|
| 18 | NA |  Teofanis Gekas
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 19 | PO |  Muarem Muarem
|
| 20 | PO | Erkut Şentürk
|
| 23 | OB | Emre Güngör
|
| 25 | BR |  Ruud Boffin
|
| 28 | PO |  Toko
|
| 30 | OB |  Jerry Akaminko
|
| 33 | OB | Aytaç Öden
|
| 60 | PO | Özgür Çek
|
| 65 | OB | Kamil Çörekçi
|
| 87 | BR | Sinan Ören
|
| 92 | PO |  Goran Čaušić
|
| 94 | OB | Cédric Mongongu
|
| 96 | PO | Feyzi Yıldırım
|
| PO |  Leandro Junio
|