Fiołek wschodniokarpacki
Fiołek wschodniokarpacki[4] (Viola declinata Waldst. & Kit.) – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w Czechach, na Słowacji, Węgrzech, Ukrainie i w Rumunii[3][5].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
fiołek wschodniokarpacki | ||
Nazwa systematyczna | |||
Viola declinata Waldst. & Kit. Descr. Icon. Pl. Hung. 3: 248 (1807)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Bylina dorastająca do 10 cm wysokości, tworzy kłącza[5].
- Liście
- Blaszka liściowa ma kształt od okrągławego do romboidalnego. Mierzy 1–3 cm długości oraz 1–3 cm szerokości, jest karbowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 2–5 mm długości. Przylistki są lancetowate i osiągają 1 mm długości[5].
- Kwiaty
- Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o lancetowatym kształcie i dorastające do 3–5 mm długości. Płatki są odwrotnie jajowato podługowate, mają białą lub biało-purpurową barwę oraz 10–12 mm długości, dolny płatek jest owalny, mierzy 9 mm długości, z purpurowymi żyłkami, posiada obłą ostrogę o długości 2 mm[5].
- Owoce
- Torebki mierzące 7 mm długości, o elipsoidalnym kształcie[5].
Biologia i ekologia
edytujRośnie na łąkach i skarpach. Występuje na wysokości od 800 do 2000 m n.p.m.[5]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
- ↑ a b c Viola declinata Waldst. & Kit.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
- ↑ Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008, s. 195. ISBN 978-83-925110-5-2.
- ↑ a b c d e f Viola declinata. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-04-04]. (fr.).