Front Morges
Front Morges – polityczne porozumienie działaczy stronnictw centrowych, powstałe w 1936 z inicjatywy gen. Władysława Sikorskiego i Ignacego Paderewskiego w celu walki z dyktaturą sanacyjną i prowadzoną przez nią polityką zagraniczną[1]. Porozumienie zostało zawiązane w szwajcarskiej miejscowości Morges, w której mieszkał Ignacy Paderewski[2].
Udział w nim wzięli: Józef Haller, Wojciech Korfanty, Karol Popiel, płk Izydor Modelski, gen. Marian Januszajtis, Włodzimierz Marszewski. Zamierzali powołać Ignacego Paderewskiego na stanowisko prezydenta, a Wincentego Witosa na stanowisko premiera[2]. Żądali przywrócenia demokracji i zacieśnienia współpracy z Francją. Ich wysiłki polityczne skierowane były przeciw sanacji[3].
Emigracyjny charakter Frontu uniemożliwiał mu zdobycie większego poparcia w społeczeństwie, ale jego działalność doprowadziła do powstania w 1937 Stronnictwa Pracy z połączenia PSChD, NPR i Związku Hallerczyków[4].
Organy prasowe: Odnowa, Zwrot, Polonia i Nowa Rzeczpospolita, a po jej zawieszeniu Nowa Prawda[1]. Artykuły w dwóch pierwszych publikował m.in. współpracujący z Frontem Morges Adam Vetulani[5].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Marian Eckert: Historia Polski 1914-1939. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-04044-4.
- Henryk Zieliński: Historia Polski 1914-1939. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1983. ISBN 83-04-00712-6.
- Andrzej Zakrzewski: Wójt z Wierzchosławic. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1984. ISBN 83-205-3600-6.
- Józef Fajkowski: Krótki zarys historii ruchu ludowego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971.