Goniothalamusrodzaj należący do rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajdują się 133 gatunki o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejnych 17 taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych)[4]. Występuje naturalnie w tropikalnej i subtropikalnej części Azji Południowo-Wschodniej[5]. Gatunkiem typowym jest G. macrophyllus (Blume) J. D. Hooker et T. Thomson[3].

Goniothalamus
Ilustracja
Goniothalamus marcanii
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

flaszowcowate

Rodzaj

Goniothalamus

Nazwa systematyczna
Goniothalamus (Blume) J. D. Hooker et T. Thomson
Fl. Ind. 105. Jul 1855[3]
Typ nomenklatoryczny

G. macrophyllus (Blume) J. D. Hooker et T. Thomson[3]

Morfologia

edytuj
Pokrój
Drzewa i krzewy o wzniesionych pędach[6].
Liście
Skrętoległe, pojedyncze, całobrzegie, krótkoogonkowe, o dużej blaszce liściowej[6][7].
Kwiaty
Promieniste, obupłciowe, pojedyncze lub zebrane po kilka w pęczki, rozwijają się w kątach liści. U podstawy szypułek kwiatowych znajdują się przysadki. Działki 3. Płatków jest 6, w dwóch okółkach. Płatki okółka zewnętrznego płasko rozpostarte, grube, podczas gdy płatki okółka wewnętrznego są małe, z krótkim paznokciem. Pręciki i owocolistki liczne. W każdym owocolistku od 1 do 10 zalążków. Szyjka słupka wydłużona, zakończona całobrzegim lub dwupłatowym znamieniem[6][7].
Owoce
Apokarpiczne (zbiorowe), owalne[6].

Systematyka

edytuj
Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Rodzaj z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae) z rzędu magnoliowców (Magnoliales)[2]. Włączany bywał jako sekcja Goniothalamus Blume, Fl. Javae, Annonaceae, 71, 79. 1830 w obręb rodzaju choruna (Polyalthia)[6].

Wykaz gatunków (tylko nazwy akceptowane)[4]

Zastosowanie

edytuj

Owoce niektórych gatunków są jadalne (mają smak podobny do winogrona). Z kory gatunku G. wightii otrzymuje się mocne włókna[5].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-01-27] (ang.).
  3. a b c Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2013-04-04]. (ang.).
  4. a b Goniothalamus. The Plant List. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  5. a b D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 308. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).
  6. a b c d e Bingtao Li & Michael G. Gilbert: Goniothalamus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-04-04]. (ang.).
  7. a b Goniothalamus. Plantes & botanique. [dostęp 2015-09-22]. (fr.).
  NODES
chat 1