Grusza ussuryjska (Pyrus ussuriensis Maxim.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Pochodzi z północnej Japonii północno-wschodnich (Chin i północnej Korei). W Polsce jest spotykana bardzo rzadko, w ogrodach botanicznych.

Grusza ussuryjska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

grusza

Gatunek

grusza ussuryjska

Nazwa systematyczna
Pyrus ussuriensis Maxim.
Bull. Cl. Phys.-Math. Acad. Imp. Sci. Saint-Pétersbourg 15:132. 1857 ("1856")

Morfologia

edytuj
Pokrój
Drzewo o kulistej lub stożkowatej koronie, dochodzące do 15 m wysokości.
Pędy
Żółtoszare, omszone i pokryte cierniami.
Liście
Liście są dość duże, jajowate, ostro zakończone, z brzegiem ząbkowanym i szczeciniastym. Latem ciemnozielone lecz jesienią przebarwiają się na czerwonawopurpurowy lub czerwony kolor[3].
Kwiaty
Duże o średnicy do 35 mm, lśniąco białe z czarno zakończonymi pręcikami, zamknięte w pąku różowe lub czerwonawe, rozwinięte białe, kwitnie wiosną, stosunkowo długo i obficie.
 
Owoce w zimie
Owoce
W kształcie gruszkowate lub kuliste, mają średnicę około 3,5 cm, z kielichem nie odpadającym. Skórka jest zielonożółta z karmazynowym rumieńcem i małymi brązowymi cętkami. Owoce dojrzewają późną jesienią, jadalne choć w smaku są kwaśne i cierpkie, z małą ilością komórek kamiennych.

Zastosowanie

edytuj
  • Roślina ozdobna. W USA stosowana jest jako podkładka zarówno w szkółkarstwie sadowniczym jak i w ozdobnym. Uznawana jest za gatunek gruszy najbardziej odporny na mróz (strefy mrozoodporności 4-9[4]) i zarazę ogniową. Optymalne stanowisko słoneczne lub częściowo słoneczne, gleby piaszczyste lub lekko gliniaste o pH od 5,5 - 7,5[3].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-25] (ang.).
  3. a b Ussurian Pear. [dostęp 2010-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-15)]. (ang.).
  4. Ernie Wasson (Chef Consultant): The Complete Encyclopedia of Trees. San Diego: Thunder Bay Press, 2003. ISBN 1-59223-055-5.
  NODES