Hory
Hory (gr. Ὧραι Hō̂rai, łac. Horae) – w mitologii greckiej boginie strzegące ładu między ludźmi i rytmem natury, uważane także za personifikację czterech pór roku; córki Zeusa i Temidy lub według innej wersji Heliosa i Selene, siostry Charyt i Mojr.
Hory służyły i pomagały ważniejszym bogom na Olimpie: Herze, Afrodycie, Hermesowi, Aristajosowi. Towarzyszyły Zeusowi, Panu i Persefonie.
Pierwsza trójka
edytujWiększość greckich tekstów (m.in. Teogonia Hezjoda) mówiących o Horach podaje następujące imiona:
Druga trójka
edytujW Atenach znano je pod imionami[1]:
- Tallo (gr. Θαλλώ Thallṓ – 'bujna'), bogini kwitnienia,
- Aukso (gr. Αὐξώ Auxṓ – 'rosła'), bogini wzrastania,
- Karpo (gr. Καρπώ Karpṓ – 'owocna'), bogini owoców.
Informację tę podaje Pauzaniasz w swoim opisie Grecji. Może jednak nie być to poprawne, ponieważ pisze o ateńskich boginiach zarówno jako o Charytach, jak i Horach.
Trzecia trójka
edytujRzadko pojawiała się także trójka trzecia
- Pheurosa (gr. Φερουσα), bogini materii
- Euporia (gr. Ευπορια), bogini obfitości
- Orthosia (gr. Ορθωσια), bogini dobrobytu
Inne podziały
edytujCztery Hory
edytujNonnos z Panopolis wspomina w Dynysiaca nazwę czterech Hor:
- Eiar (wiosna),
- Theros (lato),
- Phthinoporon (jesień),
- Cheimon (zima).
Dziewięć Hor
edytujInformację o dziewięciu Horach podaje Hygin. Jest to zbiorcza lista wszystkich boginek wymienionych w I, II i III trójce.
- Auco (Auxo)
- Eunomia
- Pherusa
- Carpo
- Diké
- Euporie (Euporia)
- Ejrene (Irene)
- Orthosie
- Thallo
Godziny
edytujOstatnia lista przedstawia dwanaście bogiń poszczególnych godzin i pór dnia[2].
- Auge (gr. Αυγη) – pierwsze światło
- Anatole (gr. Ανατολη) – wschód słońca
- Mousika (gr. Μουσικη) – godzina porannej muzyki i nauki
- Gymnastika (gr. Γυμναστικη) – godzina porannych ćwiczeń
- Nymphe (gr. Νυμφη) – godzina porannego mycia się
- Mesembria (gr. Μεσημβρια) – południe
- Sponde (gr. Σπονδη) – libacja po obiedzie
- Elete (gr. Ηλετη) – modlitwa
- Akte (gr. Ακτη) – jedzenie i przyjemności
- Hesperis (gr. Ἑσπερις) – wieczór
- Dysis (gr. Δυσις) – zachód słońca
- Arktos (gr. Αρκτος) – nocne niebo
Bibliografia
edytuj- Theio Project (ang.)
Przypisy
edytuj- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 386-387 .
- ↑ Spis 12 Hor. [dostęp 2014-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].