IFA P3

IFA P3
Inne nazwy	P3; Sachsenring P3
Producent	VEB Automobilwerke Ludwigsfelde; VEB Kooperationszentrale Automobilbau Karl-Marx-Stadt
Okres produkcji	1962–1966
Miejsce produkcji	Ludwigsfelde; Karl-Marx-Stadt
Poprzednik	IFA P2M
Następca	brak
	Dane techniczne
Segment	terenowe
Typy nadwozia	3- i 4-drzwiowe, otwarte z brezentem i możliwością złożenia przedniej szyby
Silniki	R6: 2,4 l o mocy 75 KM
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	4x4
Długość	3710 mm
Szerokość	1950 mm
Wysokość	1950 mm
Rozstaw osi	2400 mm
Masa własna	1860 kg
Liczba miejsc	5-7
Ładowność	700 kg
	Dane dodatkowe
Pokrewne	IFA P2M
Konkurencja	GAZ-69
	Multimedia w Wikimedia Commons

IFA P3 – samochód terenowy produkowany przez wschodnioniemieckie przedsiębiorstwo VEB Automobilwerke Ludwigsfelde w latach 1962–1966.

Historia i opis modelu

Pod koniec lat 50. XX wieku ze względu na ciągłe braki samochodów terenowych we wschodnioniemieckich służbach państwowych postanowiono stworzyć kolejny pojazd z napędem na cztery koła, który miałby zaspokoić potrzeby. Na bazie modelu IFA P2M, którego produkcja seryjna zakończyła się na przełomie 1957 i 1958 roku stworzono samochód o nazwie IFA P3. Był to w zasadzie udoskonalony i odświeżony P2M. Zwiększono moc silnika z 65 do 75 KM, żeliwny blok silnika zastąpiono aluminiowym, powiększono również karoserię co pozwoliło przewozić nawet siedem osób, zmienił się także przód samochodu, a zwiększeniu uległa masa pojazdu. Od 1962 do 1966 roku wyprodukowano seryjnie według różnych źródeł od 3 do 4 tys. egzemplarzy. Zakończenie produkcji zostało wymuszone ustaleniami RWPG, która wybrała Rumunię (ARO) i ZSRR (UAZ) w specjalizacji i produkcji samochodów terenowych. P3 występował głównie w wersji z trzydrzwiowym nadwoziem, rzadko w wersji czterodrzwiowej przeznaczonej dla kadry dowódczej^[1].

IFA P3 początkowo montowana była w zakładach VEB Kooperationszentrale Automobilbau Karl-Marx-Stadt (Chemnitz), a od 1963 roku w VEB Automobilwerke Ludwigsfelde^[2].

Pojazdy używane były głównie przez Nationale Volksarmee (gdzie do końca istnienia armii były w rezerwie), straż graniczną NRD (Grenztruppen der DDR) do końca lat 80. oraz też przez straż pożarną (do dziś w ochotniczej), obronę cywilną NRD, a także w rolnictwie, leśnictwie czy geodezji, a po zjednoczeniu Niemiec, kiedy auta były wycofywane ze służb lub złomowane głównie nabywali je prywatni użytkownicy, a w ostatnich latach zainteresowanie tymi samochodami wzrosło wśród kolekcjonerów pojazdów zabytkowych^[2].

Dane techniczne

Źródło:^[1]

Silnik

R6 2,4 l (2407 cm³), benzynowy, OM 6-35L
Zasilane: gaźnik
Średnica × skok tłoka: 78,00 mm × 84,00 mm
Stopień sprężania: 7,1:1
Moc maksymalna: 75 KM (55 kW) przy 3500 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: b.d.
Prędkość maksymalna: 95 km/h

Inne

Zużycie paliwa: 24 l/100 km
Zdolność pokonywania wzniesień: 65%
Rozstaw kół przód / tył: 1420 mm / 1400 mm

Galeria

IFA P3
IFA P3
IFA P3 w wersji czterodrzwiowej
IFA P3

Przypisy

↑ ^a ^b Terenówki wschodnich Niemiec. szatan.de. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-27)]. (pol.).
↑ ^a ^b Suhr, Christian: Von Hornig bis zur IFA: 100 Jahre Karosseriebau in Meerane. Schwarz Druck, Werbung und Verlag GmbH, Meerane 2006, ISBN 3-9811118-0-X.

[IFA-1] Terenówki wschodnich Niemiec. szatan.de. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-27)]. (pol.).

[DDR-2] Suhr, Christian: Von Hornig bis zur IFA: 100 Jahre Karosseriebau in Meerane. Schwarz Druck, Werbung und Verlag GmbH, Meerane 2006, ISBN 3-9811118-0-X.

[1]

[2]