Inaros – władca libijski, syn Psammetyka, przywódca powstania antyperskiego w Egipcie w latach 464-454 p.n.e.[1]

Inaros
ilustracja
Przywódca powstania antyperskiego w Egipcie
Okres

od 464 p.n.e.
do 454 p.n.e.

Dane biograficzne
Data śmierci

454 p.n.e.

Przyczyna śmierci

ukrzyżowanie

Ojciec

Psammetyk

Życiorys

edytuj

Kiedy zamordowano króla perskiego Kserksesa I (465 p.n.e.), Inaros wkroczył do Egiptu wywołując bunt ludności miejscowej. Pokonał Persów w delcie Nilu i zajął Memfis, jednak nie udało mu się zdobyć cytadeli (w źródłach określanej jako Białe Mury), w której rezydował perski satrapa Egiptu. Z powodu przewagi wroga wezwał na pomoc Ateńczyków, z których pomocą pokonał perską odsiecz, jednak nadal nie udało mu się zdobyć Białych Murów. Nie powiodły się także plany rozszerzenia powstania na Górny Egipt. W 456 p.n.e. do Egiptu przybyła kolejna armia perska, pod wodzą Megabyzosa, pokonała armię egipską i greckich sojuszników w polu, a później obległa ich na jednej z wysp w delcie Nilu. Nie pomogła spóźniona ateńska odsiecz w liczbie 50 okrętów, która wpadła w ręce Persów – wyspę zdobyto w 454 p.n.e. Inaros został zdradzony i zginął na krzyżu[2], ale jego syn utrzymał się jako władca pogranicza egipsko-libijskiego.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ziółkowski 2009 ↓, s. 492.
  2. Lub też Inarosa wbito na pal – Olmstead A. T., Dzieje imperium perskiego, PIW, Warszawa 1974, s. 298.

Bibliografia

edytuj
  • Adam Ziółkowski: Historia powszechna. Starożytność. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 492. ISBN 978-83-01-15810-1.
  • Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka, Marek Węcowski, Aleksander Wolicki: Historia starożytnych Greków. T. II: Okres klasyczny. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, s. 89. ISBN 978-83-235-0412-2.
  NODES
Intern 1
os 18