Interpolacja (paleografia)

Interpolacja – w paleografii, wstawienie do istniejącego tekstu fragmentów (słów lub zdań), które oryginalnie się w tym tekście nie znajdowały. Może ona powstać w wyniku błędu kopisty lub drukarza albo być wynikiem kontaminacji.

Za przykład może posłużyć zarówno praktyka autorów Digestów 533 r. (część Kodyfikacji Justyniańskiej), którzy dostosowywali w ten sposób dzieła jurystów klasycznych do ówczesnych potrzeb, jak i Comma Johanneum.

Bibliografia

• Słownik terminów literackich, MichałM. Głowiński, JanuszJ. Sławiński (red.), Wrocław [etc.]: Ossolineum, 1988, s. 199, ISBN 83-04-01787-3, OCLC 749361624 .
• Historia Prawa Katarzyna Sójka-Zielińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993; s.27-28