Język saraiki

język z indoaryjskiej gałęzi rodziny indoeuropejskiej

Język saraiki (alfabet arabski: سرائیکی, gurmukhi: ਸਰਾਇਕੀ, dewanagari: सराइकी trb. sarāikī, określany także jako multani) – język należący do grupy północno-zachodniej języków indoaryjskich, używany przez ok. 20 mln osób[1], przede wszystkim w Pakistanie (okręgi Multan i Bhawalpur). We wcześniejszej literaturze traktowany często jako jeden z dialektów języka pendżabskiego[2]. W klasyfikacji Ethnologue stanowi odrębny język wchodzący w skład makrojęzyka lahnda. Tworzy kontinuum językowe z jednej strony z językiem sindhi, a z drugiej strony z językiem pendżabskim[1].

سرائیکی
Obszar

Pakistan, Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania

Liczba mówiących

ok. 20 mln

Pismo/alfabet

szachmukhi, gurmukhi

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 4 edukacyjny
Kody języka
ISO 639-1 pa
ISO 639-3 skr
IETF skr
Glottolog sera1259
Ethnologue skr
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Zapisywany jest przede wszystkim pismem arabskim[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Saraiki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. Sieklucka 1998 ↓, s. 14.

Bibliografia

edytuj
  • Anna Sieklucka, Język pendźabski, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, 1998, ISBN 83-86483-88-1.

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
INTERN 3