Jamraj
rodzaj ssaka
Jamraj[9] (Perameles) – rodzaj niewielkich ssaków z podrodziny jamrajów (Peramelinae) w obrębie rodziny jamrajowatych (Peramelidae).
Perameles | |||
É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804[1][2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – jamraj nosaty (P. nasuta) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
jamraj | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Perameles nasuta É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[10][11][12].
Morfologia
edytujDługość ciała 17,3–44,5 cm, długość ogona 7–16 cm; masa ciała 165–1400 g[13][11][14].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1804 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire na łamach Annales du Muséum d’Histoire Naturelle[2]. Jako gatunek typowy Geoffroy Saint-Hilaire wyznaczył jamraja nosatego (P. nasuta).
Etymologia
edytuj- Perameles (Parameles, Perimeles, Peromeles): gr. πηρα pēra „kieszeń, torba”; rodzaj Meles Brisson, 1762 (borsuk)[15].
- Thylacis (Thylax): gr. θυλαξ thulax, θυλακος thulakos „kieszonka, woreczek”[16]. Gatunek typowy: Perameles nasuta É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804.
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe gatunki[17][10][9]:
- Perameles bougainville Quoy & Gaimard, 1824 – jamraj zachodni
- Perameles fasciata J.E. Gray, 1841 – gatunek wymarły[18][10]
- Perameles myosuros J.A. Wagner, 1841 – gatunek wymarły[18]
- Perameles notina O. Thomas, 1922 – gatunek wymarły[18]
- Perameles eremiana W.B. Spencer, 1897 – jamraj pustynny – gatunek wymarły w połowie XX wieku[19]
- Perameles pallescens O. Thomas, 1923
- Perameles nasuta É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 – jamraj nosaty
- Perameles gunnii J.E. Gray, 1838 – jamraj pręgowany
- Perameles papillon Travouillon & M.J. Phillips, 2018 – gatunek wymarły z Nullarbor[18]
- Perameles allinghamensis M. Archer & Wade, 1976 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[20]
- Perameles bowensis Muirhead, Dawson & M. Archer, 1997 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[21]
- Perameles sobbei Price, 2002 – gatunek wymarły z plejstocenu Australii[22]
- Perameles wilkinsonorum Travouillon, Louys, Price, M. Archer, Hand & Muirhead, 2017 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[23].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire. Note sur les genres Phascolomis et Perameles, nouveaux genres d’animaux à bourse. „Bulletin des Sciences, par la Société Philmathique”. 3 (80), s. 150, 1804. (fr.).
- ↑ a b É. Geoffroy Saint-Hilaire. Sur un nouveau genre de Mammifères à bourse, nommé Péramèles. „Annales du Muséum d’Histoire Naturelle”. 4, s. 56, 1804. (fr.).
- ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 76. (łac.).
- ↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. v. (łac.).
- ↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. xvi, 1128. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: Synopsis of the species of the class Mammalia. W: E. Griffith (red.): Animal Kingdom arranged in conformity with its organization, by the Baron Cuvier, member of the Institute of France, &c. &c. &c. with additional descriptions of all the species hitherto named, and of many not before noticed. Cz. 5. London: G.B. Whittaker, 1827, s. 194. (ang.).
- ↑ H.O. Lenz: Naturgeschichte der Säugethiere, nach Cuvier’s System bearbeitet. Gotha: Becker, 1831, s. 158. (niem.).
- ↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende pungdyr (Marsupialia) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over pungdyrenes slægtskab. Kjøbenhavn: F. Dreyer, 1893, s. 124. (duń.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 10. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 60–70. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Dickman: Family Peramelidae (Bandicoots and Echymiperas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 391–392. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Perameles. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
- ↑ K. Helgen & E. Veatch: Extinct Marsupials and Monotremes. W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 28. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 50. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 522.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 677.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-29]. (ang.).
- ↑ a b c d K.J. Travouillon & M.J. Phillips. Total evidence analysis of the phylogenetic relationships of bandicoots and bilbies (Marsupialia: Peramelemorphia): reassessment of two species and description of a new species. „Zootaxa”. 4378 (2), s. 224–256, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4378.2.3. (ang.).
- ↑ A.A. Burbidge , J. Woinarski , Perameles eremiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-2 [dostęp 2017-12-20] (ang.).
- ↑ M. Archer & M. Wade. Results of the Ray E. Lemley expeditions, Part 1. The Allingham Formation and a new Pliocene vertebrate fauna from northern Queensland. „Memoirs of the Queensland Museum”. 17 (3), s. 382–395, 1976. (ang.).
- ↑ J. Muirhead, L. Dawson & M. Archer. Perameles bowensis, a new species of Perameles (Peramelemorphia, Marsupialia) from Pliocene faunas of Bow and Wellington Caves, New South Wales. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 117, s. 165, 1997. (ang.).
- ↑ G.J. Price. Perameles sobbei sp. nov. (Marsupialia, Peramelidae), a Pleistocene bandicoot from the Darling Downs, south-eastern Queensland. „Memoirs of the Queensland Museum”. 48 (2), s. 194, 2002. (ang.).
- ↑ K.J. Travouillon, J. Louys, G.J. Price, M. Archer, S.J. Hand & J. Muirhead. A review of the Pliocene bandicoots of Australia, and descriptions of new genus and species. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 37 (5), s. 7, 2017. DOI: 10.1080/02724634.2017.1360894. (ang.).
Bibliografia
edytuj- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).