Jules Bastien-Lepage
Jules Bastien-Lepage (ur. 1 listopada 1848 w Damvillers, zm. 10 grudnia 1884 w Paryżu)[1][2][3] – francuski malarz naturalista.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1848 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 grudnia 1884 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujStudiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu u Alexandre Cabanela. Jego debiut w Salonie Paryskim w 1870 nie został szczególnie dobrze przyjęty przez krytykę[1][2].
Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871) wstąpił do pułku strzelców wyborowych i został ciężko ranny podczas oblężenia Paryża[1][2]. Musiał przez dwa lata przebywać na rekonwalescencji w Damvillers[2]. W 1872 wrócił do Paryża i bezskutecznie próbował znaleźć pracę jako ilustrator[1][2].
W 1874 wystawił dwa płótna w Salonie Paryskim: pierwsze – La Chanson du Printemps (1874), zakupione przez państwo francuskie, okazało się jego pierwszym krokiem w kierunku stylu rustykalnego, dzięki któremu ostatecznie wyrobił sobie nazwisko, zaś drugie – Portrait du grand-père de l’artiste (1874) był pierwszym z długiej serii portretów, które stały się jego znakiem rozpoznawczym[1][2]. W 1875 zdobył stypendium Prix de Rome i srebrny medal za L’Annonciation aux Bergers (1875), dzieło, które spotkało się z jednomyślnym uznaniem krytyków[2].
W 1879 został odznaczony kawalerią Legii Honorowej[4].
Twórczość
edytujBastien-Lepage wniósł duży wkład w styl naturalistyczny poprzez podniesienie motywów chłopskich i rustykalnych do rangi tematu głównego. Malował wieśniaków z Lotaryngii (Moza) w ich naturalnym środowisku i uchwycił istotę ich codziennego życia[1][2][3]. Mimo że w jego obrazach dostrzec można wyraźne wpływy Jean-François Milleta, Gustave’a Courbeta, Jamesa McNeilla Whistler i prawdopodobnie Johna Singera Sargenta[1][3], jego technika i tematyka jego obrazów nosiły rys nowoczesności, widoczny zwłaszcza w licznych portretach, często inspirowanych technikami fotograficznymi[1]. Jako wybitny portrecista potrafił uchwycić nie tylko fizyczność, ale także duchowość portretowanej osoby. Wśród jego najlepszych portretów znajdują się wizerunki członków jego rodziny, a także takich osobistości, jak Sarah Bernhardt, André Theuriet, Juliette Drouet, Albert Edward, książę Walii, Léon Gambetta czy Albert Wolff[2].
Galeria
edytuj-
Portrait du grand-père de l’artiste, 1874 -
Saison d’Octobre Récolte des pommes de terre, 1877 -
Sarah Bernhardt, 1879 -
Joanna d’Arc, 1879 -
Les Foins (Sianokosy), 1877 -
La Communiante (Pierwsza komunia), 1875 -
Le Père Jacques, 1881
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Gabriel P. Weisberg, Bastien-Lepage, Jules, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T006807 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Bastien-Lepage, Jules, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00013361 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
- ↑ a b c Bastien-Lepage Jules, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-29].
- ↑ Pascal Grosdidier, Jules Bastien Lepage [online], Senon, 24 października 2010 [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-29] (fr.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Art Renewal Center – biografia i galeria (ang.)
- Prace artysty w Artnet (ang.)
- Prace artysty w MutualArt (ang.)