Kaldbak
Kaldbak (duń. Kalbak, IPA: kalːbak) – miejscowość na Wyspach Owczych, archipelagu wysp wulkanicznych, położonych na Morzu Norweskim, który stanowi duńskie terytorium zależne. Wieś ta znajduje się w granicach gminy Tórshavn. Według szacunków na 1 stycznia 2016 roku zamieszkuje w niej 239 osób[1].
 Ulica w Kaldbak. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zależne | |
| Region | |
| Gmina | |
| Populacja (1.01.2016) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
FO-180 |
Położenie na mapie Wysp Owczych  | |
 62°03′47″N 6°49′34″W/62,063056 -6,826111
| |
Położenie
edytuj |
 |
 |
Miejscowość znajduje się w południowo-wschodniej części wyspy Streymoy na wysokości ujścia fiordu Kaldbaksfjørður do cieśniny Tangafjørður[2][3]. Na północ, północny zachód oraz zachód od Kaldbak teren delikatnie się wznosi, czego zwieńczeniem są szczyty: Ritufelli (499 m n.p.m.) oraz Kaldbakskambur (588 m n.p.m.)[3][4]. Na północny wschód od miejscowości znajduje się też kilka górskich jezior, między innymi: Stóravatn oraz Brúnavatn[3].
Informacje ogólne
edytujPopulacja
edytujWedług szacunków z 1 stycznia 2016 roku w Kaldbak zamieszkuje 239 ludzi[1]. W 1985 było ich 147 i odnotowywano przyrost liczby ludności do 182 osób w roku 1988, 196 w 1991 i 210 w 1993. Następnie z uwagi na kryzys gospodarczy na Wyspach Owczych i związaną z nim emigrację z archipelagu, liczba ludności zaczęła maleć, osiągając poziom 189 mieszkańców w 1995 roku[1]. Później ponownie zaczęto odnotowywać przyrost ludności we wsi, osiągając 194 osób w 1997, 209 w 2000, 219 w 2003 i 222 w 2006. Do chwili obecnej liczba ludności waha się, osiągając jednak tendencję wzrostową[1].
Współczynnik feminizacji w Kaldbak wynosi ponad 91 kobiet na 100 mężczyzn[1]. Ludność w wieku przedprodukcyjnym stanowi 31,4% populacji, a osoby w wieku powyżej sześćdziesiątego piątego roku życia 14,6%[1].
Źródło: [1]
Transport
edytujW miejscowości rozpoczyna swój bieg trasa numer 56, biegnąca do Kaldbaksbotnur, gdzie łączy się z drogą numer 10, stanowiącą jedną z głównych na Wyspach Owczych[2]. Miejscowość nie jest skomunikowana z resztą archipelagu komunikacją publiczną Strandfaraskip Landsins.
Historia
edytujWedług badań archeologicznych osadnictwo w okolicach Kaldbak istniało już w XI wieku[5]. Jej nazwę po raz pierwszy wymieniono w spisie z 1584 roku, zwanym Jarðarbókin[6][7]. Obecny kościół w Kaldbak powstał w 1835 roku i stanowi jeden z przykładów klasycznego, farerskiego kościoła drewnianego z trawiastym dachem[8]. W latach 70. i latach 80. XX wieku w miejscowości produkowano łodzie z włókna szklanego, przypominające tradycyjne farerskie łodzie[5]. Są one w powszechnym użytku do dnia dzisiejszego[5]. W latach 80. miejscowość przyłączono także do sieci drogowej archipelagu[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Population by sex, age and village/city, 1th January (1985-2016). Hagstova. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
- ↑ a b Kortal. Kortal.fo. [dostęp 2017-02-13]. (ang. • far. • duń.).
- ↑ a b c Vis kort – Færøerne. Trap5.dk. [dostęp 2017-02-13]. (duń.).
- ↑ Fjøll í Føroyum. Umhørvisstovan. [dostęp 2017-02-13]. (far.).
- ↑ a b c d Syðradalur, Streymoy. FaroeIslands.dk. [dostęp 2017-02-13]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Jarðarbókin 1584. History.fo, 2012-07-20. [dostęp 2017-02-13]. (far.).
- ↑ Kári Thorsteinsson: Hvussu gomul er bygdin. Heimabeiti.fo. [dostęp 2017-02-13]. (far.).
- ↑ Kaldbak. Fólkakirkjan. [dostęp 2017-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)]. (far.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Syðradalur, Streymoy. FaroeIslands.dk. [dostęp 2017-02-13]. (ang. • duń. • wł.).