Karabinek AKS-74U
AKS-74U (ros. АКС-74У) – subkarabinek opracowany w ZSRR pod koniec lat 70 XX w., skrócona wersja karabinka automatycznego AK-74. AKS-74U został skonstruowany jako broń dla załóg czołgów, artylerzystów, pilotów śmigłowców oraz żołnierzy Specnazu. Docelowo jest bronią przeznaczoną do samoobrony i walki na krótkich dystansach (np. w pomieszczeniach).
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1979–1993 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
5,45 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
łukowy 30 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
735/490 mm |
| Długość lufy |
206,5 mm[1] |
| Masa | |
| broni |
2,71 kg (bez amunicji) |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
650-735 strz/min |
| Szybkostrzelność praktyczna |
200 strz/min |
Budowa AKS-74U jest zbliżona do AK-74. Modyfikacje wynikają ze skrócenia lufy, co wiązało się z koniecznością skrócenia tłoczyska i zastosowania specjalnego urządzenia wylotowego zapewniającego działanie broni pomimo skrócenia lufy, a także pełniącego rolę tłumika płomieni. Ponieważ donośność skuteczna AKS-74U jest znacznie mniejsza niż AK-74, uproszczono także przyrządy celownicze, zastępując celownik krzywkowy przerzutowym. W celu wydłużenia linii celowniczej celownik przeniesiono na pokrywę komory zamkowej.
Wersje
edytuj- AKS-74U – wersja podstawowa.
- AKS-74UN – wersja wyposażona w boczną szynę do montażu celowników.
- AKS-74UB – wersja przystosowana do montażu tłumików dźwięku PBS-4 lub PBS-5. Często używana w połączeniu z wyciszonym granatnikiem GSN-19[potrzebny przypis].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ White i inni, Jane's guns recognition guide, wyd. 5th ed, London: Collins, 2008, ISBN 978-0-00-726645-6, OCLC 192027015 [dostęp 2018-10-24].