Kariota łagodna

Kariota łagodna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	arekowce
Rodzina	arekowate
Rodzaj	kariota
Gatunek	kariota łagodna
	Nazwa systematyczna
	Caryota mitis Lour.; Fl. cochinch. 2:569. 1790
Synonimy
	Caryota griffithii Becc.; Caryota sobolifera Wall. ex Mart.;
	Caryota griffithii Becc.; Caryota sobolifera Wall. ex Mart.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kariota łagodna, kariota bezbronna^[4], palma orzechowa (Caryota mitis) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych, pochodzący z południowej Azji (Indonezja, Filipiny) i Indii, uprawiany w różnych krajach świata^[5].

Morfologia i biologia

Na obszarze swojego naturalnego występowania rośnie w dolnym piętrze lasów deszczowych. Ma krzaczastą postać, złożona jest z wielu gęsto rosnących łodyg o wysokości (u roślin dziko rosnących) do 9 m i średnicy 8-1- cm^[6]. Liście wyprostowane, o długości ok. 2,4 m i szeroko rozstawionych i postrzępionych na końcu listkach. Kwiaty zebrane w gęste grona. Kwitnie stopniowo przez cały rok, przy czym najpierw pojawiają się kwiaty w górnej części kłodziny i dojrzewają stopniowo w dół^[6]. Owoce po dojrzeniu są ciemnoczerwone i zawierają 1-3 nasiona z włóknowatym miąższem, który silnie drażni skórę^[6]. Rośnie dość szybko.

Zastosowanie

Roślina ta jest na obszarach o tropikalnym klimacie szeroko rozpowszechniona w uprawie jako roślina ozdobna^[6]. W Polsce może być uprawiana w pojemnikach jako roślina pokojowa przez wiele lat, zanim się nadmiernie nie rozrośnie (w mieszkaniach rośnie dość wolno).

Owoce

Uprawa

Roślina jest trudna w uprawie, wymaga bowiem wysokiej wilgotności i zapewnienie jej tego jest podstawowym warunkiem sukcesu w uprawie^[7]. Roślinę należy więc często spryskiwać wodą i podlewać równomiernie (najlepiej miękką wodą), tak, by ziemia była stale lekko wilgotna, jednakże nie zalegała w doniczce^[7]. Nawozi się umiarkowanie, przesadza do większej doniczki w marcu-kwietniu. Roślinę można rozmnażać przez oddzielanie bocznych pędów lub z nasion. Może być atakowana przez wciornastki, przędziorki i tarczniki^[6]. Zwalcza się je chemicznie.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
↑ Caryota mitis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 90.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ ^a ^b Angelika Throll: 650 roślin pokojowych. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-258-0031-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).

[iucn-3] Caryota mitis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[karpowiczowa-4] Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 90.

[grin-5] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].

[E-6] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[A-7] Angelika Throll: 650 roślin pokojowych. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-258-0031-4.

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]

[7]