Kebabnorsk – odmiana języka norweskiego, w której występują słowa imigrantów z języków kurdyjskiego, arabskiego, paszto, perskiego. Kebabnorsk używany jest przez imigrantów we wschodnich częściach Oslo. Nazwa etnolektu pochodzi od kebabu i odnosi się do stereotypu użytkowników i coraz częściej zaczyna ona oznaczać „zły norweski”, a nie konkretne zjawisko językowe[1]. Pod względem językowym kebabnorsk określany jest jako etnolekt specyficzny dla języka norweskiego[2], choć podobne zjawisko obserwuje się również w innych krajach skandynawskich, np. szwedzki Rinkeby.

Kebabnorsk został po raz pierwszy zidentyfikowany i opisany w roku 1990. Nie stanowi on wyłącznie wplatania rodzinnych słów do języka norweskiego, ale również wprowadza zmiany gramatyczne[3]. Jest używany przede wszystkim przez młodzież między sobą, a unikany w sytuacjach oficjalnych i formalnych[4]. Istnieje słownik kebabnorsk-norweski, wydany w r. 2005[5], dwa lata później w Oslo wystawiono sztukę Romeo i Julia w kebabnorsk[6].

Przykłady

edytuj
  • fluser/floser – penger (pieniądze)
  • kæbe – jente/hore (dziewczyna, dziwka)
  • lalle – stjele (kraść, z urdu)
  • løh – nei, ikke, dårlig, stygg (nie, marny, brzydki)
  • sjmø, tert – kult, pen, bra (fajny, ładny, dobry)
  • wårria – gutt (chłopak) zastępuje zaimek „ty”

Przypisy

edytuj
  1. Stig Nørra: Misliker kebabnorsk. 2010-12-10. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-18)]. (norw.).
  2. «Egentlig alle kan bidra». [dostęp 2011-11-01]. (norw.).
  3. Lars Anders Kulbrandstad: Etnolekter – hva er det?. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)]. (norw.).
  4. Helge Ulstein: Budlekurre: Tert eller besti?. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)]. (norw.).
  5. – Avblås jakten på «innvandrerromanen». [dostęp 2011-11-01]. (norw.).
  6. Nå skal Norge lære kebab-norsk. [dostęp 2011-11-01]. (norw.).
  NODES
os 16