Keith Rodney Park (ur. 15 czerwca 1892 w Thames, zm. 6 lutego 1975 w Auckland) – nowozelandzki as myśliwski z czasów I wojny światowej i późniejszy wysoki dowódca Royal Air Force w czasie II wojny światowej, taktyczny dowódca w czasie bitwy o Anglię i bitwy o Maltę.

Keith Park
20 zwycięstw
Ilustracja
Air Chief Marshal Air Chief Marshal
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1892
Thames

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1975
Auckland

Przebieg służby
Lata służby

1911–1946

Siły zbrojne

RFC Royal Flying Corps
RAF Royal Air Force

Jednostki

48 Squadron, 11. Grupa RAF

Stanowiska

dowódca Stacji RAF Tangmere, 11. Grupy RAF, Siły alianckie w Azji Południowo-Wschodniej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa,
Bitwa o Anglię

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (wojskowy) Krzyż Wojskowy nadany dwukrotnie (Wielka Brytania) Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej w 1918 (Wielka Brytania) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja) Legionista Legii Zasługi (USA)

I wojna światowa

edytuj

Park wstąpił do obrony terytorialnej do oddziału artylerii. Uczestniczył ze swoim oddziałem w bitwie o Gallipoli. Podjął później nietypową decyzję o przeniesieniu się do Armii Brytyjskiej. Po ewakuacji z Gallipoli znalazł się we Francji i brał udział w bitwie nad Sommą. 21 października 1916 został ranny, kiedy pocisk trafił jego konia. Po ewakuacji do Anglii i leczeniu przeniósł się w grudniu do Royal Flying Corps.

Po czasie, który spędził jako instruktor (najpierw uczył się dowodzenia, potem pilotażu), trafił 7 lipca 1917 do 48 Squadronu stacjonującego w La Bellevue niedaleko Arras, gdzie latał na samolocie Bristol F.2 Fighter. 17 sierpnia zestrzelił 4 samoloty wroga, za co został odznaczony Military Cross. 5 września zestrzelił Franza Perneta z Jasta Boelcke, spokrewnionego z generałem Erichem Ludendorffem. Sam był zestrzelony dwukrotnie.

Okres międzywojenny

edytuj

W okresie międzywojennym dowodził placówkami RAFu i był instruktorem. W 1938 roku został oficerem sztabu przy sir Hugh Dowdingu.

II wojna światowa

edytuj

Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa, został dowódcą 11. Grupy RAF i był odpowiedzialny za obronę Londynu i południowej Anglii w kwietniu 1940 roku. Organizował patrole myśliwskie nad Dunkierką w czasie ewakuacji aliantów.

W kwietniu 1942 roku wyjechał do Egiptu, gdzie organizował obronę Delty Nilu. W lipcu kierował obroną Malty. Stamtąd jego myśliwce uczestniczyły w kampaniach w Północnej Afryce i Sycylii. W lutym 1945 roku został dowódcą sił alianckich w Azji Południowo-Wschodniej.

Okres powojenny

edytuj

Keith Park został promowany do stopnia Air Chief Marshal, przeniesiony do rezerwy, a 20 grudnia 1946 powrócił do Nowej Zelandii.

Odznaczenia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
INTERN 1