Konstancjusz I Chlorus

Konstancjusz I Chlorus (ur. 31 marca 250, zm. 25 lipca 306), Gaius Flavius Constantius, od 1 maja 305 Imperator Caesar Gaius Flavius Valerius Constantius Augustus, z przydomkiem „Chlorus” pojawia się w źródłach dopiero od VI w. Po śmierci deifikowany – cesarz rzymski z tytułem cezara od 293, a augusta 305 do 306 roku. Był ojcem Konstantyna I Wielkiego.

Konstancjusz I Chlorus

Gaius Flavius Constantius

Cesarz rzymski
Okres	od 1 maja 305 do 25 lipca 306
Poprzednik	Maksymian
Następca	Konstantyn I Wielki
Dane biograficzne
Data urodzenia	31 marca 250
Data i miejsce śmierci	25 lipca 306 Eboracum
Żona	Helena od do 293
Dzieci	Konstantyn Wielki
Żona	Teodora od 293 do 306
Dzieci	Konstancja, Eutropia, Dalmacjusz Starszy, Anastazja, Julius Constantius
Moneta

Życiorys

Urodził się w biednej rodzinie w Ilirii, karierę zrobił służąc w wojsku. Późniejsi autorzy dorobili mu genealogię od cesarza Klaudiusza II Gockiego. 1 marca 293 roku został adoptowany przez cesarza Zachodu Maksymiana i otrzymał tytuł cezara. Wkrótce po zostaniu cesarzem walczył z samozwańczym cesarzem Karauzjuszem władającym Brytanią i wybrzeżami Galii i odbił od niego część kontynentalnego wybrzeża. W 293 roku pokonał następcę Karauzjusza – Allectusa i przejął we władanie Brytanię.

W czasie prześladowań chrześcijan, wszczętych w roku 303 roku w myśl edyktów Dioklecjana, na podległych sobie terenach, ograniczył się do zamykania lub burzenia kościołów, co podkreślają historycy chrześcijańscy. W rzeczywistości chrześcijaństwo na tych terenach (Galia, Brytania, Hiszpania) było mniej aktywne, niż na wschodzie Imperium. Uważa się, że był on wyznawcą boga imieniem Sol Invictus (łac. „Słońce Niezwyciężone”).

1 maja 305 roku, po zrzeczeniu się władzy przez Dioklecjana i Maksymiana, otrzymał tytuł augusta. Zginął po wyprawie przeciwko Piktom w Eboracum (dzisiejszy York) 25 lipca 306 roku.

Małżeństwa i potomstwo

Z pierwszą żoną Flavią Julią Heleną, z którą miał syna Konstantyna Wielkiego, rozwiódł się. Ożenił się ponownie, w 289 roku z córką Maksymiana – Flavią Maximianą Theodorą. Miał z nią:

• córkę Konstancję (ur. po 293 – ok. 330) – żonę Licyniusza,
• córkę Eutropię – żonę Nepotianusa (jej syn Nepocjan został uzurpatorem w 350 roku),
• syna Dalmacjusza,
• córkę Anastazję,
• syna Juliusa Constantiusa (którego syn Julian władał cesarstwem od 361).

Linki zewnętrzne

• Biogram. [zarchiwizowane z tego adresu].