Krainy zoogeograficzne
Kraina zoogeograficzna – pojęcie wprowadzone w celu podkreślenia rzucającej się w oczy odmienności faunistycznej różnych regionów świata. Ze wszystkich stworzonych systemów zoogeograficznych najlepiej przyjął się system Sclatera i Wallace'a. Wyróżnili oni sześć głównych krain:
- krainę palearktyczną, obejmującą całą Europę, północną Afrykę aż po Saharę i północną Azję aż po Himalaje
- krainę etiopską, do której zalicza się całą Afrykę na południe od Sahary, wraz z Madagaskarem
- krainę orientalną z Indiami, południowymi Chinami i zachodnimi wyspami Archipelagu Malajskiego
- krainę nearktyczną obejmującą Amerykę Północną po środkowy Meksyk
- krainę australijską, do której prócz Australii należą jeszcze duże i małe wyspy Oceanu Spokojnego oraz wyspy malajskie na wschód od Celebes.
- krainę neotropikalną obejmującą teren od środkowego Meksyku po Amerykę Południową włącznie.
Obecnie klasyfikacja ta uległa nieznacznej modyfikacji i wyróżnia się następujące krainy zoogeograficzne:
- kraina antarktyczna
- kraina australijska
- kraina etiopska
- kraina madagaskarska
- kraina orientalna
- kraina nearktyczna
- kraina neotropikalna
- kraina palearktyczna
Kolejną modyfikacją tego systemu jest układ 4 państw zwierzęcych, obejmujący jedną lub więcej krain[1]:
- państwo Arktogea
- region etiopski
- region orientalny
- region holarktyczny
- państwo Notogea
- region australijski
- państwo Neogea
- region neotropikalny
- państwo Antarktis
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwa zwierzęce. [w:] Słownik terminów biologicznych PWN [on-line]. pwn.pl. [dostęp 2010-05-18]. (pol.).