Księga Gór i Mórz
Księga Gór i Mórz – przypisywany tradycyjnie Wielkiemu Yu starożytny chiński traktat geograficzny w 18 rozdziałach, będący w istocie połączeniem bestiariusza, opisów legendarnych krajów i zwyczajów Chin przedcesarskich. Dzieło składa się z kilku części, pisanych w różnym okresie, od Okresu Walczących Królestw po dynastię Han (od IV do pocz. II w. p.n.e.).
| |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Jest to rodzaj encyklopedii, opisującej kolejno rozmaite regiony Chin, od centrum, według kierunków kardynalnych. Każdy opis zawiera nazwy gór i jezior lub mórz, lokalne rośliny i zwierzęta, mity i bestie mityczne, a także zwyczaje, języki i charakterystyki różnych ludów. Dzieli się na dwie części: Księgę Gór, składającą się z pięciu rozdziałów i Księgę Mórz, z trzynastu. Zaklasyfikowanie Shanhaijing jest trudne – można ją potraktować jako księgę geograficzną, magiczną (ze względu na opisy bóstw, opisów komunikacji z nimi i mitów o nich), spis wyobrażeń starożytnych Chińczyków na temat świata zewnętrznego lub też opis kalendarza i świąt cyklu rocznego. W każdym wypadku, ze względu na bogactwo krótkich, lecz treściwych i kompletnych opowieści, pozostaje jednym z najważniejszych źródeł do poznania mitologii chińskiej.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Lihui Yang, Deming An, Jessica Anderson Turner: Handbook of Chinese Mythology. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2005, seria: World Mythology. ISBN 978-1576078068.
